Αμέσως μετά ο Γ. Παπανδρέου, σε έκτακτη συνεδρίαση του Υπουργικού
Συμβουλίου, δηλώνει:
«Καθυστερήσαμε λίγο,
γιατί θέλαμε να ακούσουμε τι θα πει και η Αντιπολίτευση. Θα μιλήσω
και γι’ αυτά, αλλά νομίζω ότι μάλλον αποτελεί δικαίωση των αποφάσεών μας.
Μεγάλη η απόφαση της Αντιπολίτευσης να στηρίξει το πακέτο.
…
Βεβαίως, δεν θα μπορούσαμε ποτέ εμείς να βάλουμε ως θέμα – το είπε και ο
Βαγγέλης Βενιζέλος νωρίτερα – το θέμα της θέσης μας στο ευρώ. Είναι αυτονόητο
το θέμα της συμμετοχής μας στο ευρώ – νομίζω ότι θα ήταν μάλλον αστείο. Όμως,
εάν δεν ανταποκριθούμε στις υποχρεώσεις μας, το θέμα του ευρώ εκ των πραγμάτων
είναι επί τάπητος. Εμείς, θα βάζαμε ως ερώτημα ακριβώς τη συμφωνία της 26ης
Οκτωβρίου. Ένα ευεργετικό πακέτο, με πολλά θετικά και, βεβαίως, με τις
υποχρεώσεις που το συνοδεύουν.
Αυτό
το πακέτο είπαμε εμείς, και χθες, ότι θα βάλουμε ως βασικό
διακύβευμα στο δημοψήφισμα, το οποίο βεβαίως, μας εγγυάται τη συμμετοχή μας στο
ευρώ. Η απόρριψη αυτού του πακέτου θα σήμαινε για τους
εταίρους, ουσιαστικά, την αρχή της εξόδου μας από το ευρώ. Και όπως ειπώθηκε
από κάποιον μέσα στη συνάντηση: «άμα φύγετε από το ευρώ» – δεν σημαίνει ότι θα
φύγουμε για πάντα – «θα φύγετε για δέκα χρόνια και μετά να το ξανασυζητήσουμε».
Το
τελικό αποτέλεσμα της απόρριψης του πακέτου της 26ης Οκτωβρίου, είτε μέσω
δημοψηφίσματος, είτε μέσω εκλογών, είτε μέσω Βουλής, είτε μέσω αδυναμίας
εφαρμογής, είναι το ίδιο: σημαίνει έξοδο από το ευρώ.
…
Ήταν αποκαλυπτική η συζήτηση, τις τελευταίες μέρες,
εντός της Ελλάδας. Για πρώτη φορά τα τελευταία δύο χρόνια, δεν
μπορούσε κανένας μεγαλόσχημος να κρυφτεί. Και όσοι μας κατηγορούσαν ως
«ενδοτικούς», τώρα μας εκλιπαρούσαν να ψηφίσουμε, για να δείξουμε ότι είμαστε
υπεύθυνοι πατριώτες!
…Εγώ,
βέβαια, κατανοώ το συνειδησιακό βάρος στελεχών μας για την έκβαση
ενός τέτοιου δημοψηφίσματος. Ακόμα και αυτή η μικρή αμφιβολία, σημαίνει ότι θα
αδυνάτιζε το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος.
Ποιες
είναι, όμως, οι εναλλακτικές επιλογές;
Κυβέρνηση
εθνικής σωτηρίας: μέχρι σήμερα, Κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας ήμασταν
εμείς, μαζί μας κανένας άλλος. Εμείς είμαστε Κυβέρνηση
εθνικής σωτηρίας. Δύο χρόνια, εμείς είμαστε, δεν υπήρχε άλλος. Αλλά
αντέχουμε; Ρωτάω.
Η
Κοινοβουλευτική μας Ομάδα αντέχει; Προπηλακισμούς, ύβρεις – το μπορούμε;
Μπορούμε, το Σταυρό αυτό, να τον κουβαλήσουμε, ενώ μας πετάνε πέτρες; Όχι, απλά
να μας κάνουν κριτική, αλλά εκεί που κουβαλάμε το Σταυρό, να μας πετάνε και
πέτρες από πάνω.
Συναισθάνομαι
και κατανοώ τις δυσκολίες όλων των Βουλευτών. Και αν νομίζετε ότι μπορούμε,
χωρίς λύσεις είτε δημοψηφισμάτων, είτε ευρύτερων συναινέσεων, τότε να πάμε
μόνοι μας.
Αλλά
εγώ έχω την αίσθηση ότι αυτές οι δύο λύσεις υπήρχαν. Βεβαίως, υπήρχε και η λύση
των εκλογών, ή υπάρχει η λύση των εκλογών. Αλλά η λύση των εκλογών, σήμερα,
αυτή τη στιγμή, σημαίνει πολύ πιο μεγάλο κίνδυνο χρεοκοπίας και, βεβαίως, έξοδο
από το ευρώ.
Ένα
δημοψήφισμα, τουλάχιστον, έχει πολλές πιθανότητες να στείλει ένα
πάρα πολύ θετικό μήνυμα. Εγώ δεν θα ήθελα κάποια στιγμή να έχω τη συνείδησή μου
βαριά και να μετανιώσω για το ότι δεν πήγαμε σε δημοψήφισμα και βρεθήκαμε εκτός
ευρώ, επειδή δεν αποφάνθηκε ο Ελληνικός λαός κι επειδή απλώς δεν μπορέσαμε
εμείς να εφαρμόσουμε τις ευεργετικές αποφάσεις, λόγω αντιδράσεων κάποιων ομάδων.
…
Άρα, είχαμε ένα δίλημμα: ή πραγματική συναίνεση ή δημοψήφισμα. Όπως είπα και
χθες, βγαίνοντας από τη συνάντηση, αν υπήρχε η συναίνεση, δεν θα είχαμε ανάγκη
το δημοψήφισμα. Και μέσα στη συνάντηση, βεβαίως, το είπα κατά κόρον. Τους είπα,
«αν η Αντιπολίτευση έρθει στο τραπέζι να συμφωνήσει για τη σύμβαση, δεν
χρειάζεται δημοψήφισμα». Όπως είπα, επίσης, ότι οι εκλογές θα ήταν μια τρίτη,
αλλά βλαπτική λύση.
Άκουσα,
θα ακούσατε κι εσείς, τις δηλώσεις Σαμαρά. Εγώ νομίζω ότι πρέπει, πρώτα απ’
όλα, να χαιρετίσουμε το γεγονός ότι θα ψηφίσει η Νέα Δημοκρατία τη
δανειακή σύμβαση. Αυτό, νομίζω, είναι μεγάλο επίτευγμα. Δεν μπαίνω σε αντιπολιτευτικές
κορώνες, μπορούμε μεταξύ μας να πούμε πέντε πράγματα, διότι ήταν πολλές οι
αντιπολιτευτικές κορώνες – τι χαλάσαμε, τι φτιάξαμε, πού πήγαμε, πού φέραμε τη
χώρα κ.λ.π.
Το
βασικό γεγονός είναι ότι ψηφίζει η Νέα Δημοκρατία τη νέα
δανειακή σύμβαση. Και εγώ θα έλεγα, ενόψει και των διαπραγματεύσεων που έχουμε,
να ξαναζητήσουμε να είναι συν-διαπραγματευτές στην προσπάθεια αυτή.
…
Εν πάση περιπτώσει, εγώ τουλάχιστον χαίρομαι, έστω κι αν
δεν πάμε σε δημοψήφισμα, που δεν ήταν ποτέ αυτοσκοπός, χαίρομαι που
όλη αυτή η συζήτηση, τουλάχιστον, έφερε πολλούς σε μια
τάξη λογικής.
Όμως,
το πραγματικό πρόβλημα υπάρχει, παραμένει, δεν έχουμε φύγει από τη
δίνη. Ακόμα κι αν πάμε σε οποιαδήποτε διαδικασία συνεργασίας, πρέπει
να καταλάβουμε ότι το πραγματικό πρόβλημα παραμένει. Η συνεννόηση,
από τη δική μας πλευρά, θα γίνει με σοβαρότητα και με βάση το εθνικό
συμφέρον.
Το
ζητούμενο είναι να προχωρήσουμε, με τις ευρύτερες δυνατές συναινέσεις, στην
εφαρμογή ενός ευεργετικού για την Ελλάδα προγράμματος. Είναι πολιτικό το θέμα,
όχι διαδικαστικό. Είναι βαθιά πολιτικό.
Σε
αυτή τη βάση, προτείνω να αναθέσουμε στον Δημήτρη Ρέππα και τον Νίκο Αθανασάκη,
να συζητήσουν με τα αντίστοιχα στελέχη από πλευράς της Νέας Δημοκρατίας, θα
μιλήσω κι εγώ με τον κ. Σαμαρά, για να δούμε τα επόμενα βήματα, πάνω στη βάση
της ευρύτερης συναίνεσης. Και βεβαίως, όλοι θα μιλήσουμε, δεν υπάρχει θέμα, θα
συζητήσουμε και θα διαμορφώσουμε τις προτάσεις μας.
Νομίζω,
πάντως, ότι σήμερα είναι πραγματικά μία – ελπίζω – ιστορική στιγμή, τα κόμματα
να μπορούν πια να συνεννοηθούν σε κάποια θέματα μεγάλης σημασίας και
να μην έχουμε αντιπαραθέσεις…»
Αμέσως
μετά, σύμφωνα με το ρεπορτάζ, πραγματοποιείται τηλεφωνική επικοινωνία του Γ.
Παπανδρέου με τον πρόεδρο της ΝΔ, Αντώνη Σαμαρά.
Σύμφωνα
με πληροφορίες ο κ.Παπανδρέου έκανε γνωστή στον πρόεδρο της ΝΔ την πρόθεσή του
να υπάρξει συνεννόηση για την υλοποίηση της πρότασης του Αντώνη Σαμαρά για
σχηματισμό μεταβατικής, προσωρινής κυβέρνησης.
Ο
αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης έθεσε ως βασικό όρο για αυτή
την κυβέρνηση να μην είναι πρωθυπουργός ο κ. Παπανδρέου και του
σημείωσε τον χαρακτήρα που πρέπει να έχει αυτό το προσωρινό, μεταβατικό σχήμα
με βάση τη δήλωσε που είχε κάνει το μεσημέρι της Πέμπτης.
Το
απόγευμα πραγματοποιείται συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑ.ΣΟ.Κ..
Στη συνεδρίαση ο Γιώργος Παπανδρέου επαναλαμβάνει όσα είχε πει
στο Υπουργικό Συμβούλιο και συμπληρώνει:
«Θα
έλεγα, επίσης, ενόψει των διαπραγματεύσεων που έχουμε μπροστά μας για το νέο
πρόγραμμα, ότι πρέπει να καλέσουμε ξανά τη Νέα Δημοκρατία και να τους ζητήσουμε
ξανά, να έρθουν ως συν-διαπραγματευτές στις συζητήσεις για το νέο πρόγραμμα.
Ελπίζω
ότι, από εδώ και πέρα, άσκοπα «όχι» δεν θα ακούσουμε. Τέθηκαν και κάποιοι άλλοι
όροι και νομίζω ότι δεν μπορεί κανείς, ούτε να τους απορρίψει εκ των προτέρων,
ούτε να τους αποδεχθεί εκ των προτέρων. Θα πρέπει να γίνει μια ουσιαστική
συζήτηση με τη Νέα Δημοκρατία, για να δούμε πώς θα προχωρήσουμε».
Η
Βάσω Παπανδρέου όμως δεν ικανοποιείται. Η απουσία ξεκάθαρης αναφοράς στην
ομιλία του Πρωθυπουργού σε παραίτηση της κυβέρνησης και του ιδίου και
σχηματισμό κυβέρνησης εθνικής ενότητας που θα οδηγήσει τη χώρα στις εκλογές,
προκαλεί την έκρηξή της.
Απευθυνόμενη
στον Πρωθυπουργό, η Βάσω Παπανδρέου λέει ότι «είστε εκτός
τόπου και χρόνου». «Φαίνεται ότι έχουμε άγνοια τι γίνεται στην ελληνική
κοινωνία. Είχα προτείνει κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας, όμως είναι τελείως
διαφορετική η δική σου θέση. Business as usual» και συμπλήρωσε: «Βάζεις τη χώρα
και την παράταξη σε περιπέτειες. Περίμενα την παραίτηση του Υπουργικού
Συμβουλίου και αύριο ο Παπούλιας να συγκαλέσει συμβούλιο πολιτικών αρχηγών για
σχηματισμό κυβέρνησης εθνικής σωτηρίας. Λυπάμαι»
Το
λόγο ζητάει και η Άννα Διαμαντοπούλου η οποία ζήτησε από τον
Πρωθυπουργό «να καταστήσει σαφές στην Κοινοβουλευτική Ομάδα το πλαίσιο που
κατέληξε το Υπουργικό Συμβούλιο». «Περίμενα πως με βάση τα όσα είχαν
συμφωνηθεί νωρίτερα στο Υπουργικό Συμβούλιο θα ξεκινούσε άμεσα η συζήτηση για
το πλαίσιο βάσει του οποίου θα γίνουν οι επαφές με τη ΝΔ για το σχηματισμό
κυβέρνησης εθνικής σωτηρίας».«’Όχι εκλογές, Όχι δημοψήφισμα, και άμεσες
συζητήσεις για τη συγκρότηση κυβέρνησης εθνικής ευθύνης μέχρι να ψηφιστεί από
την παρούσα Βουλή η νέα δανειακή σύμβαση» τόνισε η Α. Διαμαντοπούλου.
Αμέσως μετά την ολοκλήρωση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του
ΠΑΣΟΚ, ο Α. Σαμαράςπροσέρχεται στη συζήτηση για τη ψήφο
εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση που διεξάγεται στη Βουλή. Για να καλύψει την αλλαγή
στάσης του στο θέμα της νέας δανειακής σύμβασης, λίγες ώρες μετά τη
συναινετική διάθεση που φάνηκε να επιδεικνύει με τη μεσημβρινή του δήλωση και
την τηλεφωνική επικοινωνία που είχε με τον πρωθυπουργό με πρωτοβουλία του
τελευταίου, εξαπολύει από το βήμα της Βουλής σφοδρότατη επίθεση στον Γ.
Παπανδρέου και ακολούθως καλεί την κοινοβουλευτική του ομάδα να αποχωρήσει από
τη συζήτηση για ψήφο εμπιστοσύνης, ζητώντας την παραίτηση του Γ.
Παπανδρέου και τίποτα άλλο:
«Μόλις άκουσα τον κ. Παπανδρέου στην Κοινοβουλευτική του Ομάδα.
Δεν κατάλαβε, ή κάνει πως δεν καταλαβαίνει τι του είπα. Ζήτησα την παραίτησή
του κ. Παπανδρέου. Ώστε να πάει η χώρα σε εκλογές, υπό συνθήκες ομαλότητας. Αν
κατάλαβε ότι θέλω να συγκυβερνήσω μαζί του, κατάλαβε λάθος. Αν κατάλαβε ότι
θέλω να μοιραστώ υπουργεία μαζί του προφανώς κατάλαβε λάθος. Άναψε φωτιές
παντού και τώρα θέλει να επιστρέψει και να κυβερνήσει με τη δική μας συναίνεση,
σαν να μη συνέβη τίποτε. Του είπα καθαρά να παραιτηθεί και να πάμε σε εκλογές.
Αυτή είναι η πρότασή μου. Δεν απάντησε».
Η Ν.Δ. αποχωρεί από την αίθουσα του Κοινοβουλίου.
Λίγο αργότερα, στη συζήτηση στη Βουλή για την ψήφο εμπιστοσύνης
της κυβέρνησης, ο Γ. Παπανδρέου σε μία φορτισμένη συναισθηματικά ομιλία
θα πει:
«Μέσα σε ένα ορυμαγδό λαϊκισμού, υποκρισίας, ψεμάτων
και συνομωσιολογίας, πάλεψα για να στηθεί από το πουθενά ο
μηχανισμός στήριξης. Δεν υπήρχε μηχανισμός στήριξης πριν από 1,5 χρόνο. Δεν
υπήρχε η έννοια του να στηρίξουν μια χώρα με υπέρογκα χρέη στην Ευρωπαϊκή
Ένωση. Και όμως, με τη δουλειά μας, την αξιοπιστία μας, τις θυσίες μας,
καταφέραμε να πάρουμε το μεγαλύτερο πακέτο που είχε υπάρξει ποτέ στον πλανήτη. Για
την Ελλάδα, όχι για κανέναν άλλον, για την Ελλάδα και τον Ελληνικό λαό.
Περάσαμε μεταρρυθμίσεις μεγάλες. Παλέψαμε με νύχια και με δόντια
για να πετύχουμε στις 26 Οκτωβρίου μια ευρωπαϊκή συμφωνία για τη
χώρα. Φέραμε στη χώρα συνολικά 240 δις ευρώ, μόνο και μόνο από το
πακέτο στήριξης, αλλά και διαγραφή χρέους άλλων 100 δις δυνητικά, εφόσον
εξελιχθεί σωστά και αξιόπιστα η διαπραγμάτευση με τον ιδιωτικό τομέα.
Και την ώρα που η Ελλάδα θα χρεοκοπούσε, πράγμα
που εμείς αποτρέψαμε, ακούστηκε από πολλούς ότι είμαστε
λίγοι, ότι είμαστε προδότες, ότι είμαστε ανεπαρκείς και πρέπει
να φύγουμε.
… Χρειάζεται σοβαρότητα από όλο τον πολιτικό κόσμο. Χρειάζεται
να ομονοήσει και να δείξει την εντελώς αυτονόητη επιλογή μας, να κάνουμε πράξη
αυτή τη συμφωνία, να μείνουμε στο ευρώ, να ακολουθήσουμε μια ευρωπαϊκή πορεία,
που θα στηρίζεται από ευρύτερες δυνάμεις, όπως στηρίχθηκε από ευρύτερες
δυνάμεις και σε άλλες χώρες, στην Πορτογαλία και την Ιρλανδία, ή ακόμα και σε
χώρες που δεν έχουν τα λεγόμενα «πακέτα στήριξης», όπως στην Ισπανία.
Αυτό, όμως, έλειπε από τη χώρα μας. Έλειπε αυτά τα
δύο δύσκολα χρόνια, τα πιο δύσκολα των τελευταίων δεκαετιών. Αυτή τη
στιγμή της εθνικής κρίσης, έλειπε αυτή η στήριξη, με κάποιες εξαιρέσεις,
ομολογώ, αλλά έλειπε.
Γι’ αυτό, δεν μπορούσα παρά να υποχρεωθώ να προτείνω το
δημοψήφισμα. Διότι εάν δεν αναλαμβάνει ο πολιτικός κόσμος τις
ευθύνες του, πρέπει να πηγαίνει κανείς και να ρωτά απευθείας τον
Ελληνικό λαό. Για άμεση απόφαση, όχι για να μοιράσουμε διαφορετικά τις καρέκλες.
Να πάρει θέση και να αποφασίσει ο λαός.
Όμως, η σημερινή ημέρα απέδειξε ότι η κοινή πορεία
του πολιτικού κόσμου, για την επίτευξη αυτών των αυτονόητων στόχων,
ίσως να είναι εφικτή.
… Σε κάθε περίπτωση, μετά τη συμφωνία της 26ης Οκτωβρίου για την
Ελλάδα και την Ευρωζώνη, περίμενα ότι θα υπήρχε ευρύτερη στήριξη, για όλους
αυτούς τους λόγους. Πολλοί με ρωτούν, «μα σας μείωσαν κατά 50% το χρέος και
υπάρχει αρνητική αντίδραση γι’ αυτό;». Διότι ειπώθηκε ότι αυτό είναι τραγικό,
ότι είναι καταστροφή. Για κάποιους, πιθανώς. Όχι για τον Ελληνικό λαό, πάντως.
Όχι για τον Ελληνικό λαό. Για κάποιους, οι οποίοι πράγματι έχουν συμφέροντα,
πιθανώς ναι.
Για όλους αυτούς τους λόγους, θέλαμε την ευρύτερη
συμμετοχή και στήριξη. Και επειδή ήταν σωστή και
ευεργετική απόφαση, αλλά και επειδή είναι φρόνιμο και αποτελεσματικό
να συμμετέχουν στην εφαρμογή και στήριξη αυτών των νέων πολιτικών της χώρας,
όσες περισσότερες δυνάμεις μπορούν.
Αντιθέτως, αυτό το οποίο εισπράξαμε όλοι, η
Κυβέρνηση, η Κοινοβουλευτική μας Ομάδα, από τα υπεύθυνα κόμματα,
ήταν από άρνηση μέχρι και ύβρεις. Εάν είχε υπάρξει μια ξεκάθαρη θέση στήριξης
από κόμματα της Αντιπολίτευσης, από την Αξιωματική Αντιπολίτευση, δεν θα είχα
κανένα λόγο να προτείνω ως ύστατη λύση το δημοψήφισμα.
Το δημοψήφισμα, το πρότεινα ακριβώς για να εγγυηθώ
την πορεία της χώρας μας στο ευρώ, εμπιστευόμενος εν τέλει το
ένστικτο και τη σοφία του Ελληνικού λαού, πολύ περισσότερο από το λεγόμενο «πολιτικό
κατεστημένο».
… Εξέφρασα την ικανοποίησή μου για την απόφαση
της Νέας Δημοκρατίας να ψηφίσει τη δανειακή σύμβαση. Και είπα και
στο Υπουργικό Συμβούλιο και στην Κοινοβουλευτική Ομάδα, ότι τα άλλα θέματα που
έθεσε για τον σχηματισμό κυβέρνησης και το χρόνο των εκλογών, δεν μπορεί κανείς
και δεν πρέπει να τα απορρίψει εκ των προτέρων ή και να τα δεχθεί εκ των
προτέρων. Άρα, πρέπει να συζητηθούν, προφανώς. Πρέπει να καθίσουμε και να τα
συζητήσουμε».
Και συμπλήρωσε, στέλνοντας μηνύματα προς πάσα κατεύθυνση:
«Δεν απέκλεισα κανένα θέμα από τη συζήτηση, θέλω να
είμαι πολύ καθαρός και πολύ ειλικρινής. Ούτε τη δική μου θέση. Και
δεν είμαι γαντζωμένος σε καμία καρέκλα. Αυτό το έχω πει και το
αποδεικνύω καθημερινά, για το πολιτικό κόστος που εγώ προσωπικά φορτώνομαι, για
ένα θέμα που δεν δημιούργησα εγώ, αλλά δεν με ενδιαφέρει.
Εγώ είμαι έτοιμος και έχω πει ότι δεν με ενδιαφέρει
ούτε να επανεκλεγώ. Εμένα, με ενδιαφέρει να σώσουμε την πατρίδα. Να το ξέρει
αυτό ο κόσμος.
Άρα, λοιπόν, ας συζητηθούν όλα. Και η σύνθεση της Κυβέρνησης,
και οτιδήποτε άλλο. Αλλά ας συζητηθούν. Δεν χρειαζόταν αυτή η συζήτηση; Να
συζητήσουμε. Εξ ουρανού θα πέσει μια νέα Κυβέρνηση; Ή να παραιτηθεί έτσι μια
Κυβέρνηση; Είναι υπεύθυνο αυτό; Ή υπάρχει κάποια έτοιμη κυβέρνηση, που περιμένει;
Η θέση μου είναι, επομένως, κρυστάλλινη. Άμεσα να αρχίσουν
συζητήσεις για τη συγκρότηση ενός τέτοιου σχήματος, ευρύτερα αποδεκτού, ικανού,
που να υπηρετεί τις εθνικές ανάγκες της δύσκολης φάσης της χώρας και, μετά,
έχοντας διασφαλίσει με το καλό την ομαλή πορεία της χώρας – διότι αυτή είναι η
υποχρέωσή μας, αγαπητοί συνάδελφοι, δεν μπορούμε να παίξουμε εδώ πέρα – και την
εφαρμογή της δανειακής σύμβασης, όπως σας τα ανέλυσε και ο Αντιπρόεδρος πριν
από λίγο, να πάμε σε εκλογική διαδικασία.
Όμως, να πούμε έτσι ότι παραιτείται μια Κυβέρνηση, θα
μπορούσε να αφήσει τη χώρα έωλη. Να υπάρξει ένα τρομακτικό κενό,
αυτή την κρίσιμη στιγμή. Μια ακυβερνησία. Για λίγο, για πολύ χρόνο;
Ξέρετε ότι, σε άλλες χώρες, όταν γίνονται κυβερνήσεις συνεργασίας, μπορούν να περάσουν
και μήνες στη διαπραγμάτευση…»