Σχέδιο Πυθία: Από την Πλατεία στο Συρτάρι

 

 

Το καλοκαίρι του 2011, η Ελλάδα βρισκόταν σε κατάσταση θεσμικής ρευστότητας και κοινωνικής έντασης και αναταραχής. Η χώρα ήταν στο πρώτο Μνημόνιο, ο κόσμος εξεγερμένος στις πλατείες —οι «Αγανακτισμένοι» ζητούσαν «να καεί το μπουρδέλο η Βουλή»— και η πολιτική κουλτούρα καθοριζόταν πια από μια βαθιά συνωμοσιολογική οπτική. Σε εκείνο το φορτισμένο περιβάλλον, κάθε «πληροφορία» που ενίσχυε την καχυποψία απέναντι στους θεσμούς, τα κόμματα εξουσίας ή τις σχέσεις της χώρας με τη Δύση, γινόταν ανάρπαστη. Κυριαρχούσε η αίσθηση ότι κάποιοι «από πάνω» και «απ’ έξω» κινούσαν τα νήματα, και ότι το Μνημόνιο ήταν αποτέλεσμα προδοσίας – όχι χρεοκοπίας.

Μέσα σε αυτό το κλίμα, το περιοδικό «Επίκαιρα» δημοσίευσε το υποτιθέμενο «Σχέδιο Πυθία»: ένα μυστικό αμερικανικό σχέδιο για τη δολοφονία του τότε Πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή, την περίοδο 2008–2009. Ο Καραμανλής, όπως παρουσιάστηκε σε ορισμένα μέσα και αφηγήσεις, παρουσιάστηκε ως ηγέτης που αντιστάθηκε σε ισχυρά ξένα συμφέροντα , που επιδίωκε συνεργασία με τη Ρωσία —κυρίως μέσω του αγωγού South Stream, απο το Μπουργκάζ στην Αλεξανδρούπολη— και αυτό, λέει το αφήγημα, τον έβαλε στο στόχαστρο της CIA, της Mossad και της MI6. Οι πράκτορες των υπηρεσιών αυτών φέρονταν να παρακολουθούν τις κινήσεις του από βανάκια εξοπλισμένα με χάρτες και υποκλοπές. Το πιο θεαματικό στοιχείο; Ότι η ρωσική FSB εντόπισε την επιχείρηση, καταδίωξε τους πράκτορες και τους ανάγκασε να αποχωρήσουν, αφήνοντας πίσω τους τον εξοπλισμό.

Όλο το παραπάνω στηρίχθηκε σε πληροφορία που φέρεται να έδωσε ένας Ρώσος αξιωματούχος σε επαφή της ΕΥΠ. Και κάπως έτσι δημιουργήθηκαν τρία υπηρεσιακά δελτία. Το πρώτο, με αριθμό 53/2009, το μη πρωτοκολλημένο δεύτερο του 2009, και το τρίτο, καθοριστικό, με αριθμό 509/17-3-2009 «άκρως απόρρητο – προσωπικό, ειδικού χειρισμού δελτίο ενημέρωσης», το οποίο αναφέρει ότι "η «Πυθία» ουδέποτε υπήρξε, ήταν μια κατασκευή, «με στόχο» την παραπληροφόρηση των Κρατικών Αρχών της χώρας και την εξυπηρέτηση συγκεκριμένων σκοπιμοτήτων". Δηλαδή, η υπόθεση ήταν φτιαχτή. Κι όμως, αυτό το κρίσιμο έγγραφο παρέμεινε κρυφό για χρόνια — μέχρι που το 2019, ο τότε διοικητής της ΕΥΠ, Γιάννης Ρουμπάτης, το ανέφερε δημόσια. «Η υπόθεση Πυθία ήταν φτιαχτή, χωρίς κανένα στοιχείο», είπε.

Παρά ταύτα, η ιστορία δεν έμεινε στα χαρτιά. Τόση έκταση πήρε το αφήγημα, που μετά το 2015 ξεκίνησε εισαγγελική έρευνα και ασκήθηκε ποινική δίωξη για «προπαρασκευαστικές πράξεις εσχάτης προδοσίας» . Ακολούθησε προκαταρκτική έρευνα με καταθέσεις μαρτύρων, αλλά ούτε μία φορά δεν αναφέρθηκε το κρίσιμο τρίτο έγγραφο της ΕΥΠ — το έγγραφο 509/2009 — που είχε ήδη καταρρίψει πλήρως όλο το αφήγημα. Οι Καραμανλής και Παυλόπουλος γνώριζαν την ύπαρξή του, αλλά επέλεξαν να το κρατήσουν στο… «συρτάρι». Και όμως, παρά τη δημοσιότητα που είχε λάβει το θέμα, κανείς από τους δύο δεν αισθάνθηκε την ανάγκη να το διαψεύσει ή να τοποθετηθεί. Ούτε όταν ξεκίνησε η εισαγγελική έρευνα, ούτε όταν η υπόθεση έφτασε στις αίθουσες της Δικαιοσύνης, ούτε και κάποιος δημοσιογράφος δεν βρέθηκε να ρωτήσει τον τότε ενεργό πολιτικά —και μετέπειτα ΠτΔ— Πρ. Παυλόπουλο, αν πράγματι υπήρξε τέτοιο σχέδιο. Το αφήγημα ότι «κάποιοι τον έριξαν γιατί ήταν πατριώτης» εξυπηρετούσε.

Το σενάριο έδενε με την εποχή. Το 2011 ήταν η αποθέωση της συνωμοσιολογίας: πλαστά στατιστικά – φουσκωμένα, δήθεν, ελλείμματα για να οδηγηθεί η χώρα σκόπιμα στα μνημόνια, Ρώσοι που ήθελαν να μας δανείσουν και δεν τους αφήσαμε, Αμερικανοί και Ευρωπαίοι που μας έβαλαν στο χέρι, πρόθυμοι πολιτικοί που υλοποιούσαν εντολές. Ο Λαζόπουλος έσπαγε ρεκόρ τηλεθέασης, ο Λιακόπουλος προβαλλόταν σε μεγάλα κανάλια. Η Ρωσία είχε φτάσει στο 70% αποδοχής στην ελληνική κοινωνία. Ήταν η «ομόδοξη φίλη», που θα μας προστάτευε απ’ τους κακούς Δυτικούς. Ποιος να αμφισβητήσει, λοιπόν, ότι «οι Ρώσοι έσωσαν τον Καραμανλή»;

Είναι να απορεί κανείς: πριν ακόμη αποκαλυφθεί το τρίτο υπηρεσιακό δελτίο της ΕΥΠ, πώς γινόταν πιστευτό ένα σενάριο όπου οι τρεις πιο ισχυρές και αποτελεσματικές μυστικές υπηρεσίες του κόσμου —CIA, Mossad και MI6— φέρονταν να στήνουν απόπειρα δολοφονίας Έλληνα Πρωθυπουργού... και να αποτυγχάνουν με τρόπο τόσο πρόχειρο και ερασιτεχνικό, που να αφήνουν πίσω τους βανάκια με χάρτες, εξοπλισμό παρακολούθησης και… κονσέρβες; Αν υπήρχε όντως τέτοιο σχέδιο, θα έστελναν τους καλύτερους — όχι έναν πρόχειρο μηχανισμό που θα άφηνε πίσω του ίχνη και αποδείξεις, εκθέτοντας έτσι όλο το σχέδιο. Και δεν ήταν μόνο αυτό: σύμφωνα με το ίδιο αφήγημα, Ρώσοι πράκτορες φέρονταν να κυκλοφορούν ανενόχλητοι στην Αθήνα, να στήνουν επιχειρήσεις, να καταδιώκουν πράκτορες άλλων χωρών. Και όλα αυτά… χωρίς να υπάρξει ποτέ καμία επίσημη νύξη, καμία δημόσια συζήτηση, καμία διπλωματική συνέπεια. Η πληροφορία αυτή πέρασε σχεδόν ανεμπόδιστα στον δημόσιο διάλογο. Κανείς δεν στάθηκε να αναρωτηθεί σοβαρά πώς γίνεται τέτοια δραστηριότητα ξένων υπηρεσιών να εκτυλίσσεται σε ελληνικό έδαφος, με τις κρατικές δομές απλώς να παρακολουθούν – ή να αγνοούν. Κι όμως, έτσι έγινε: αφέθηκε να ενσωματωθεί ως «δεδομένο» μέσα στην καθημερινή κουβέντα, χωρίς σοβαρή αμφισβήτηση.

Και ίσως αυτό να ήταν το πιο ισχυρό στοιχείο του μύθου: ότι δεν γεννήθηκε στο κενό, αλλά ήρθε να καλύψει βαθιές υπαρξιακές ανάγκες. Σε μεγάλο μέρος της κοινωνίας, κυρίως το 2011, διαμορφώθηκε ένα ισχυρό δίπολο: από τη μία, ο «πατριώτης» που —κατά το αφήγημα— κυνηγήθηκε επειδή δεν υπάκουσε στα ξένα συμφέροντα· από την άλλη, όσοι θεωρήθηκαν πρόθυμοι να τα υπηρετήσουν — συμμετέχοντας, υποτίθεται, σε ένα προσχεδιασμένο σχέδιο που οδήγησε τη χώρα στα μνημόνια. Τότε κυριαρχούσαν οι θεωρίες ότι τα ελλείμματα φουσκώθηκαν τεχνητά, ότι η Τρόικα —η Ε.Ε., η ΕΚΤ και το ΔΝΤ— ήθελαν να μας υποδουλώσουν οικονομικά, να.. «αρπάξουν» την περιουσία του κράτους κοψοχρονιά, να… βάλουν χέρι στα πετρέλαια και τις… πολύτιμες σπάνιες γαίες μας, να… μας φτωχοποιήσουν επίτηδες για να καταρρεύσει το ηθικό των Ελλήνων. Μέσα σε αυτό το συνωμοσιολογικό κλίμα, όλα μπορούσαν να γίνουν πιστευτά: ακόμη και ότι σχεδιαζόταν δολοφονία Έλληνα Πρωθυπουργού. Για άλλους, όμως, όλο αυτό δεν ήταν παρά ένας βολικός μύθος: ένα κατασκεύασμα που ξεπλένει πολιτικές ευθύνες και μετατρέπει τη σιωπή σε ηρωισμό.

Κι αξίζει να σημειωθεί το εξής: ο πολυσυζητημένος ρωσικός αγωγός South Stream, που —σύμφωνα με το αφήγημα— θα μετέτρεπε την Ελλάδα σε ενεργειακό κόμβο και για τον οποίο, υποτίθεται, βρέθηκε στο στόχαστρο η τότε κυβέρνηση, τελικά δεν κατασκευάστηκε ποτέ· πρώτα η Βουλγαρία καθυστέρησε και πάγωσε το έργο επί κυβέρνησης Μπόικο Μπορίσοφ, και το 2014 η ίδια η Ρωσία το ακύρωσε οριστικά — επί κυβέρνησης Αντώνη Σαμαρά. Παρ’ όλα αυτά, η θεωρία ότι κάποιοι «έριξαν τον Καραμανλή για να μην γίνει ο αγωγός» επιβίωσε. Γιατί δεν επιβιώνει ένας μύθος επειδή είναι αληθινός — αλλά επειδή λέει αυτό που θέλει να ακούσει ένα κομμάτι της κοινωνίας.

Η υπόθεση Πυθία δεν είχε καμία βάση. Δεν είχε σημασία ότι δεν υπήρξε κανένα στοιχείο. Κι όμως, κατάφερε να μείνει ζωντανή για χρόνια, να επηρεάσει αντιλήψεις, να αλλάξει το πολιτικό κλίμα. Λειτούργησε σαν ιδεολογικός μηχανισμός — ένα πολιτικό εργαλείο απονομιμοποίησης του Μνημονίου και κατασκευής ενός «πατριωτικού μαρτυρίου». Τραυμάτισε τον δημόσιο διάλογο, γέννησε πολιτική μυθολογία, βόλεψε πολλούς και έδωσε ηρωικό τόνο σε επιλογές και αποχωρήσεις. Ίσως αυτό να είναι και το πιο ανησυχητικό: πως ένας μύθος χωρίς αποδείξεις μπορεί να περάσει για ιστορία, αρκεί να εξυπηρετεί τις ανάγκες της εποχής.

via "Η αλεπού"

η εικόνα - φωτογραφία αντλήθηκε απο το https://www.tovima.gr/2019/04/18/politics/apokalypsi-stimeno-to-sxedio-pythia-gia-ti-dolofonia-karamanli-poioi-oi-logoi/

Με απόφαση που έχει λάβει η Ολομέλεια της Βουλής το 2010 επί προεδρίας Φίλιππου Πετσάλνικου, όλα τα παιδιά των πεσόντων, εν ώρα καθήκοντος, ανδρών, των ενόπλων δυνάμεων υιοθετούνται από τη Βουλή. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι η Βουλή αναλαμβάνει την κάλυψη των εξόδων των παιδιών ως την ηλικία των 25 ετών.

Βολές Παπανδρέου σε ΝΔ για εγκατάλειψη της εθνικής γραμμής στο Σκοπιανό

Με δήλωση του ο πρώην πρωθυπουργός συντάσσεται ευθέως στην επιδίωξη λύσης και βάλει κατά της ΝΔ ότι εγκατέλειψε την εθνική γραμμή στο Σκοπιανό.

Με δήλωση του ο πρώην πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου συντάσσεται ευθέως στην επιδίωξη λύσης με σύνθετη ονομασία erga omnes και βάλει κατά της ΝΔ ότι εγκατέλειψε την εθνική γραμμή στο Σκοπιανό.   

Η δήλωση Παπανδρέου 

«Το εθνικό συμφέρον, επιτάσσει συνέπεια και συνέχεια στην Εθνική μας Γραμμή.Εθνική γραμμή που,Απορρέει από την Ενδιάμεση Συμφωνία.Συνυπέγραψαν και ακολούθησαν όλες οι Κυβερνήσεις από το 2000 μέχρι σήμερα.

Εθνικό συμφέρον είναι,

Να απαλειφθεί κάθε αλυτρωτική αναφορά και αντίληψη.

Να προωθήσουμε μια λύση σύνθετης ονομασίας για κάθε χρήση (erga omnes). Ιδιαίτερα όταν, η ΠΓΔΜ, από την πλειοψηφία των χωρών, αναγνωρίζεται σήμερα ως «Μακεδονία».

Διαχρονικά τα Βαλκάνια ταλανίζονται από τις ορέξεις και παρεμβάσεις τρίτων δυνάμεων.

Για αυτό, Εθνικό Συμφέρον είναι,

Η συμφιλίωση των δύο λαών, με λύση αξιοπρεπή και αμοιβαίως αποδεκτή.

Και,

Η Ελλάδα να βρεθεί ξανά στην πρωτοπορία των Βαλκανίων, ως δύναμη ειρήνης, λογικής, ανάπτυξης και συνεργασίας, συμβάλλοντας στην Ευρωπαϊκή πορεία των χωρών της περιοχής, διασφαλίζοντας πάντα τα ελληνικά συμφέροντα.

Μπροστά στο εθνικό συμφέρον δεν χωρά η κομματική ψηφοθηρία, ούτε η εκμετάλλευση της αγωνίας του Ελληνικού λαού, ούτε βεβαίως, οι ακραίες φωνές που καλλιεργούν διχόνοια και αδιέξοδα για τους Έλληνες και τη χώρα.

Είναι απαράδεκτο το γεγονός ότι, η ΝΔ αποφάσισε να εγκαταλείψει την Εθνική Γραμμή και να συνταχθεί με ακραίες φωνές που υπονομεύουν το εθνικό συμφέρον. Και μάλιστα, αγνοώντας τις προκλήσεις στην ευρύτερη περιοχή μας.

Αποφάσισε να ακολουθήσει τον εύκολο δρόμο των μη-λύσεων.

Συντηρώντας το πρόβλημα σε βάρος του Ελληνικού λαού.

Εμείς, όπως πάντα, ακολουθούμε το δρόμο της ευθύνης.»

Ο αριθμός Δημοσίων Υπαλλήλων στην Ελλάδα

Ο Γιώργος A. Παπανδρέου ανακηρύχθηκε μέλος της Συμβουλευτικής Επιτροπής για το Δρόμο του Μεταξιού

Ιδιαίτερα τιμητική για την Ελλάδα, είναι η ανάδειξη του Προέδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς και Προέδρου του Κινήματος Δημοκρατών Σοσιαλιστών, Γιώργου Α. Παπανδρέου, ως μέλους της Διεθνούς Συμβουλευτικής Επιτροπής της Ένωσης Δεξαμενών Σκέψης της Κινεζικής πρωτοβουλίας για το Δρόμο του Μεταξιού.

Στην Επιτροπή αυτή, μετέχουν μεταξύ άλλων, ο Ντανίλο Τουρκ (πρώην Πρόεδρος της Σλοβενίας), ο Ντομινίκ ντε Βιλπέν (πρώην Πρωθυπουργός της Γαλλίας), ο Μάσιμο Ντ Αλέμα (πρώην Πρωθυπουργός της Ιταλίας), ο Μιζένγκο Καγιάντζα Πέτερ Πίντα (πρώην Πρωθυπουργός της Τανζανίας), ο Μποκίν Μπαλακούλα (πρώην Πρόεδρος της Βουλής της Ταϊλάνδης) και ο Χασάν Γκαφούρι Φαρντ (πρώην Αντιπρόεδρος του Ιράν).

Την Πέμπτη 7 Δεκεμβρίου, η Επιτροπή συνεδρίασε για πρώτη φορά στην πόλη Τιανζίν υπό την προεδρία του Γκάο Γιετσού, Υφυπουργού Διεθνών Σχέσεων της Κεντρικής Επιτροπής του Κουμμουνιστικού Κόμματος Κίνας (ΚΚΚ).

Εσωτερικό έγγραφο-«κόλαφος» για τον Καραμανλή της ΤτΕ τον Οκτώβριο του 2009: Ευρισκόμεθα ενώπιον ενός πρωτοφανούς δημοσιονομικού εκτροχιασμού!

Ένα αποκαλυπτικό εσωτερικό έγγραφο της Τράπεζας της Ελλάδας για τη δημοσιονομική κατάσταση της χώρας το 2009 φέρνει στο φως της δημοσιότητας σήμερα η «Καθημερινή».

Το έγγραφο που έχει ημερομηνία 6 Οκτωβρίου 2009, δυο μόλις ημέρες δηλαδή μετά την επικράτηση του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές και μια ημέρα πριν ακόμη ορκιστεί πρωθυπουργός ο Γιώργος Παπανδρέου, ενημερώνει τον κεντρικό τραπεζίτη της χώρας Γιώργο Προβόπουλο για τον «πρωτοφανή δημοσιονομικό εκτροχιασμό της Ελλάδας» και για το γεγονός ότι η «θέση της χώρας δεν είναι πλέον διατηρήσιμη».

Πιο συγκεκριμένα το έγγραφο σημειώνει: «Με βάση τα έως τώρα στοιχεία και τις εξελίξεις, καθώς και τις διαφαινόμενες προοπτικές, ευρισκόμεθα ενώπιον ενός πρωτοφανούς δημοσιονομικού εκτροχιασμού, ο οποίος δεν δικαιολογείται, παρα μόνο σε πολύ μικρό βαθμό, από την κάμψη της οικονομικής δραστηριότητας».

Και συνεχίζει: «Είναι δε απολύτως βέβαιο ότι η παρούσα δημοσιονομική θέση της χώρας δεν είναι διατηρήσιμη».

Σύμφωνα δε με το έγγραφο «τα δημοσιονομικά μεγέθη παρουσίασαν περαιτέρω σημαντική επιδείνωση τον μήνα Σεπτέμβριο», όταν οι μηνιαίες δαπάνες αυξήθηκαν κατά 25% ενώ τα μηνιαία έσοδα μειώθηκαν κατά 24,2% σε σχέση με το προηγούμενο έτος.

Αυτό είχε ως αποτέλεσμα το ταμειακό δημοσιονομικό έλλειμα του 9μήνου (έως και Σεπτέμβριο του 2009) να ανέρχεται στο 9,7%.

(πηγή: Καθημερινή) thecaller.gr (εδώ)

Από το Γραφείο Τύπου του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ Δημοκρατών Σοσιαλιστών, εκδόθηκε η ακόλουθη ανακοίνωση: Τα δικά τους παιδιά

Η δήθεν «αριστερά», συνεχίζει να αντιμετωπίζει το προσφυγικό ευκαιριακά και πελατειακά. Τελευταίο κρούσμα, ο διαγωνισμός για συμβασιούχους στην Υπηρεσία Ασύλου, όπου αίφνης η εξειδίκευση σε αυτό το δύσκολο και νομικά δύστροπο αντικείμενο καταργείται ως απαραίτητη προϋπόθεση για τη θέση, αλλά μοριοδοτείται και μάλιστα ως τελευταία προτεραιότητα, πχ με αναλογία 1 προς 7 έναντι του πόσο καιρό είναι οι αιτούντες άνεργοι ή πόσα παιδιά έχουν.

Σκοπός, είναι προφανώς το ανακάτεμα των αριθμών για τη μακροχρόνια ανεργία, αν όχι η εξυπηρέτηση ημετέρων – των δικών τους παιδιών – ακόμα κι αν αυτά δεν γνωρίζουν το αντικείμενο για το οποίο θα προσληφθούν.

Η τελευταία προκήρυξη του Υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής, μεταξύ άλλων ορίζει 28 μόρια αν ξέρεις να κάνεις τη δουλειά που απαιτείται, 200 μόρια αν δηλώνεις 4 μήνες άνεργος, συν άλλα 200 αν είσαι πολύτεκνος, λες και έτσι θα καταπολεμηθούν οι συνέπειες των πολιτικών τους στους νέους ή οι περικοπές στα επιδόματα των πολυτέκνων. Τι κι αν εδώ παίζονται ζωές θυμάτων διωγμού; Ψιλά γράμματα, σαν τους όρους των προκηρύξεων τους.

Το Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών με αφορμή την αποκάλυψη εσωτερικής έκθεσης της ΤτΕ

Από το Γραφείο Τύπου του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ Δημοκρατών Σοσιαλιστών, εκδόθηκε η ακόλουθη ανακοίνωση:

Το δημοσίευμα της Κυριακάτικης Καθημερινής για την εσωτερική έκθεση της ΤτΕ ενταφιάζει με μεγάλη καθυστέρηση και αφού επέφεραν τεράστιο κόστος για τη χώρα και τους πολίτες όλες τις συνωμοτικές θεωρίες της μνημονιακής περιόδου.

Θεωρίες που από κοινού διακίνησαν ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ προτάσσοντας το κομματικό όφελος απέναντι στην ανάγκη για συγκρότηση ευρύτερων πολιτικών και κοινωνικών συναινέσεων ώστε η χώρα να ξεπεράσει την κρίση σύντομα και με το μικρότερο δυνατό κόστος όπως έγινε στην Ιρλανδία, Πορτογαλία και Κύπρο.

Σήμερα μαθαίνουμε πλέον ότι οι υπηρεσίες της Τράπεζας στις 6 Οκτωβρίου 2009 θεωρούσαν ότι:

1. «η δημοσιονομική θέση της χώρας δεν είναι διατηρήσιμη»

2. «οι αποφάσεις όμως που έχουν ληφθεί από τη αρχή του έτους [σσ. του κ. Παπαθανασίου και της κυβέρνησης Καραμανλή] έως σήμερα σχετικά με τις δαπάνες, όχι μόνο δεν συνάδουν με οποιαδήποτε προσπάθεια συγκράτησης των δαπανών αλλά κινούνται προς την αντίθετη κατεύθυνση»,

3. «τα στοιχεία τα οποία γνωστοποιήθηκαν στις 30 Σεπτεμβρίου 2009 στη Eurostat για το έλλειμμα και το χρέος (5,9% του ΑΕΠ και 105,5% του ΑΕΠ αντίστοιχα) είναι εκτός πραγματικότητας».

Παρ’ όλα αυτά εξακολουθεί να διώκεται ο πρώτος Πρόεδρος της Ανεξάρτητης ΕΛΣΤΑΤ για διόγκωση του ελλείμματος. Στις 3 Δεκεμβρίου 2017 η Αμερικανική Στατιστική Ένωση σε απαντητική επιστολή της προς τους κκ. Γεωργαντά και Λογοθέτη σχετικά με το έλλειμμα του 2009 τονίζει ότι από την έρευνα που έκανε προκύπτει ότι ο κ. Γεωργίου δεν αύξησε το έλλειμμα αντίθετα από ότι γινόταν πριν που το έκρυβαν.

Όλα αυτά τα νέα δεδομένα δεν δείχνουν να ευαισθητοποιούν τους ανεξάρτητους κατά τα άλλα λειτουργούς της Ελληνικής Δικαιοσύνης που προφανώς ενημερώνονται επιλεκτικά και προσφεύγουν σε επιλεκτικές μαρτυρίες. Περιμένουμε να αποδείξουν ότι πραγματικά λειτουργούν ανεξάρτητα και δεν υπηρετούν συγκεκριμένες πολιτικές σκοπιμότητες.

Όταν ο Παπανδρέου "συκοφαντούσε" τους έλληνες και ο Ομπάμα επηρεασμένος απο τα... "κακά" αυτά λόγια μιλούσε για το Greek filotimo σε παγκόσμια τηλεοπτική κάλυψη

Μπερδεμένοι..αγανακτισμένοι

Στις 15/06/2011 η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου νομοθετεί την κατάργηση των μεσαζόντων στην προμήθεια των εξοπλιστικών. Την επόμενη μέρα ο κόσμος, παραπληροφορημένος από τα ΜΜΕ και τα κόμματα της αντιπολίτευσης, κατέβηκε «αγανακτισμένος» στην πλ. Συντάγματος να διαμαρτυρηθεί κατά της… «προδοτικής» κυβέρνησης.

Μεταρρυθμίσεις της Κυβέρνησης Γ. Α. Παπανδρέου 2009 – 2011, του Ιωάννη Πανάρετου

Η ανάγκη μεταρρυθμίσεων είναι από τα θέματα που έχουν συζητηθεί πολύ τα τελευταία χρόνια, κυρίως λόγω της οικονομικής κρίσης και των πιέσεων των δανειστών. Δυστυχώς, οι συζητήσεις αυτές έχουν περιορισθεί σε «μεταρρυθμίσεις» που βραχυπρόθεσμα θα έχουν κυρίως οικονομικά αποτελέσματα. Πολλές από αυτές συνδέονται με εργασιακά θέματα (μισθούς συντάξεις, απολύσεις) που υποτίθεται ότι θα καταστήσουν την οικονομία περισσότερο ανταγωνιστική.

Υπάρχει όμως και μια άλλη κατηγορία μεταρρυθμίσεων. Αυτές που βελτιώνουν την λειτουργία του κράτους πρός όφελος του πολίτη  (παιδεία, υγεία, δημόσια διοίκηση, διαφάνεια, καταπολέμηση της διαφθοράς, κοινωνικά δικαιώματα) που συνήθως αγνούνται. Αυτές κατά την γνώμη μου είναι και οι ουσιαστικότερες.

Η κυβέρνηση Παπανδρέου έδωσε έμφαση σε αυτές τις μεταρρυθμίσεις. Γιατί ο ίδιος ο Γ. Παπανδρέου πίστευε ότι  είναι απαραίτητες για να αλλάξει το κράτος. Επιπλέον, έχουν και οικονομικά αποτελέσματα, μακροπρόθεσμα. Αν είχαν προηγηθεί οι αλλαγές αυτές, οι άλλες που απαιτούσαν οι δανειστές θα ήταν λιγότερες και λιγότερο επώδυνες. Αυτό εξηγεί και την όποια καθυστέρηση στην λήψη σκληρών οικονομικών μέτρων στην αρχή της διακυβέρνησης το 2009. Αν οι δανειστές είχαν επιτρέψει στην κυβέρνηση να προχωρήσει στην υλοποίηση αυτών των μεταρρυθμίσεων και δεν πίεζαν για την λήψη άμεσων και σκληρών εισπρακτικών μέτρων, η κατάσταση σήμερα ίσως να ήταν διαφορετική.

Επειδή στην χώρα μας όλοι μιλούν για μεταρρυθμίσεις, αλλά λίγοι έχουν την πολιτική βούληση να τις υιοθετήσουν, είναι χρήσιμο να υπάρχουν καταγεγραμμένες οι μεταρρυθμίσεις που έκανε κάθε κυβέρνηση για να μπορούν οι πολίτες να συγκρίνουν και να αξιολογούν τους κυβερνώντες με βάση στοιχεία και όχι κενές διακηρύξεις. Αυτό βοηθά και στην προώθηση της πολιτικής που βασίζεται σε στοιχεία (evidence based policies)  που τόσο λείπει από την χώρα μας, και όχι σε κορώνες και εντυπωσιασμούς

Για τον σκοπό αυτό, κάνω εδώ μια προσπάθεια καταγραφής των μεταρρυθμίσεων της κυβέρνησης Γ. Α. Παπανδρέου. Δεν ισχυρίζομαι ότι η λίστα που ακολουθεί είναι πλήρης. Ίσως έχουν παραληφθεί πολλές άλλες αλλαγές, σημαντικές ή λιγότερο σημαντικές. Είναι όμως μια αρχή. Και αν υπάρχει αυτή η αρχή είναι ευκολότερο να συμπληρωθεί η λίστα. Ελπίζω τόσο τα στελέχη της τότε κυβέρνησης όσο και οι πολίτες, που ενδιαφέρονται, να συμβάλουν με σχόλιά τους και προσθήκες για να καταγραφεί δίκαια η κυβερνητική δραστηριότητα της τόσο κρίσιμης αυτής περιόδου.

26/6/2015

ΥΓ. Το κείμενο αυτό  είχε γραφεί πειν την ανακοίνωση για την διενέργεια δημοψηφίσματος. Ισως τώρα, η λίστα που ακολουθεί είναι περισσότερο χρήσιμη.

Όταν το νοσοκομείο του Ρίου έβγαλε κέρδος 3,5 εκατ. ευρώ!

Το πρότζεκτ που εφαρμόστηκε το 2012 και έφερε χρήματα στα ταμεία, αλλά πέρασε στη λήθη

Το ξέρατε ότι το 2012 το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Πάτρας στο Ρίο έβγαλε κέρδος 3,5 εκατ. ευρώ; Απίστευτο κι όμως αληθινό!

Η Υγεία είναι από τους τομείς που αντιμετωπίζουν τα μεγαλύτερα οικονομικά προβλήματα. Όμως το σχέδιο που εφάρμοσε το πανεπιστημιακό νοσοκομείο της Πάτρας, χωρίς να χρησιμοποιηθεί ούτε ένα ευρώ από τον κρατικό κορβανά αλλά αποκλειστικά με ξένη χρηματοδότηση και κυρίως με την απόλυτη συνεργασία του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, αποδεικνύει πως η Υγεία μπορεί να εξυγιανθεί και μάλιστα σε χρόνο ρεκόρ. 

Το χρονικό του βασιλικού πραξικοπήματος

15 Ιουλίου 1965, Ηρώδου Αττικού

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ:  10/07/2005 00:00

Ανάκτορα Ηρώδου Αττικού, ώρα 7 το βράδυ, 15 Ιουλίου 1965. Ο καλοκαιρινός ήλιος δεν είχε ακόμη δύσει, αλλά μαύρο σκοτάδι είχε πλακώσει το 53% των Ελλήνων, που είχαν εκλέξει τον Φεβρουάριο του 1963 ως πρωθυπουργό της χώρας τον «Γέρο της Δημοκρατίας», τον λαοφιλή ηγέτη Γεώργιο Παπανδρέου.

Στις 7 ακριβώς ο Γεώργιος Παπανδρέου ανέβαινε με αργά βήματα και φανερά καταβεβλημένος τις σκάλες των Ανακτόρων για την κρίσιμη συνάντηση με τον βασιλιά - τέως πλέον - Κωνσταντίνο. Ολα ήταν προδιαγεγραμμένα και καλά σχεδιασμένα. Ο Κωνσταντίνος είχε καλέσει στο γραφείο του τον συνταγματικό σύμβουλό του καθηγητή Χρ. Σγουρίτσα! Ηθελε να τηρήσει τα συνταγματικά προσχήματα για το αποφασισμένο «βασιλικό πραξικόπημα»...

Την προηγουμένη ο «πιστός φίλος» του Παπανδρέου Πέτρος Γαρουφαλιάς, υπουργός Εθνικής Αμυνας, και ο αρχηγός του ΓΕΣ στρατηγός Γεννηματάς είχαν «ψήσει» τον νεαρό μονάρχη ότι ο Παπανδρέου ετοίμαζε πραξικόπημα για να τον εκθρονίσει! Για να γίνουν πιστευτοί και να προσφέρουν την επιβεβλημένη εκδούλευση είχαν δώσει διαταγές για μετακινήσεις στρατιωτικών μονάδων από την επαρχία στην Αθήνα!..

Σάλος για το πρόστιμο – μαμούθ που σβήστηκε ως δια μαγείας

(δημοσίευση 2013)

Σάλο προκαλούν οι αποκαλύψεις του Alpha για το πρόστιμο μαμούθ που σβήστηκε ως δια μαγείας.

Για τις πιέσεις που ασκήθηκαν για να μην πληρώσει μεγαλοεπιχειρηματίας εκατοντάδες εκατομμύρια στο Δημόσιο, την ίδια ώρα που ο μέσος φορολογούμενος στενάζει κάτω από την ασφυκτική πίεση του υπουργείου Οικονομικών, κινδυνεύοντας να μπει φυλακή ή να χάσει κινητή και ακίνητη περιουσία.

Το κουβάρι της διαφαινόμενης διαπλοκής άρχισε να ξετυλίγεται από το 2010, όταν μεγάλη επιχείρηση πετρελαιοειδών αγοράζει πρώτη ύλη μέσω τριγωνικών συναλλαγών, μέσω Κύπρου, προφανώς για να γλυτώσει φόρους.

Το ίδιο έτος, το 2010, ο τότε υπουργός Οικονομικών, Γιώργος Παπακωνσταντίνου, στον σχετικό νόμο περί φορολογικής δικαιοσύνης βάζει φρένο στις λεγόμενες "τριγωνικές συναλλαγές" με τα μη συνεργαζόμενα κράτη, τους φορολογικούς παραδείσους και τα κράτη με προνομιακό φορολογικό καθεστώς.

Οι ελεγκτές, κάνοντας σωστά τη δουλειά τους, εφαρμόζοντας δηλαδή το νόμο επέβαλαν στην εταιρεία πρόστιμο εκατομμυρίων ευρώ. Πριν λίγες ημέρες όμως με μια φωτογραφική εγκύκλιο του Γενικού Γραμματέα Δημοσίων Εσόδων. Χάρη Θεοχάρη, το πρόστιμο των 240 εκατομμυρίων ευρώ, σβήστηκε.

Κίνημα: Η συνέχιση της πολιτικής εξαπάτησης δεν ήταν ποτέ μια ρεαλιστική επιλογή

Η προσπάθεια αναβίωσης του μύθου της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, όπως και του πρώην Πρωθυπουργού, Κώστα Καραμανλή – συνεπικουρούμενου από φίλια think tanks, περί δυνατότητας αποφυγής του πρώτου μνημονίου, για τη διάσωση της χώρας από τις καταστροφικές τους επιλογές, έχει ήδη απαντηθεί, έχει καταγραφεί στην ιστορία και θα λάβει εκ νέου την απάντηση που της πρέπει.

Για όσους δεν αρκούν τα στοιχεία των διεθνών και ευρωπαϊκών οργάνων, συμπεριλαμβανομένου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και της Eurostat, για όποιον δεν είναι αρκετές οι δικαστικές αποφάσεις εναντίον σκευωριών, όπως του Πάνου Καμμένου, ή υπέρ των θυμάτων τους, όπως ο κ. Γεωργίου,

Αλλά και,

Με αφορμή και τη συνέντευξη του Προέδρου του Γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής, όπου ερωτηθείς σε βραδινό δελτίο ειδήσεων, δήλωσε ότι θα μπορούσαμε να αποφύγουμε το πρώτο μνημόνιο αν συνέτρεχαν δυο προϋποθέσεις:

1) Αν δεν είχε κλονιστεί η αξιοπιστία της χώρας από τις συνεχείς αναθεωρήσεις των στοιχείων

2)  Αν είχαμε φροντίσει να δανειστούμε έγκαιρα.

Παραθέτουμε τα πραγματικά περιστατικά,

«Γιατί δεν συνεχίστηκε η στατιστική ΑΠΑΤΗ Καραμανλή;»

Σχόλιο Γραφείου Τύπου ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ, με αφορμή τη συνέντευξη του πρώην Πρωθυπουργού, Κώστα Σημίτη

Ο κ. Σημίτης γνωρίζει καλύτερα από κάθε άλλον ότι, ναι, πράγματι, θα μπορούσαμε να μην είμαστε σε μνημόνιο,

Αν η ΕΕ αναγνώριζε ότι το πρόβλημα ήταν και δικό της,

Αν η ΕΕ είχε βούληση, τόλμη και σχέδιο,

Αν τα κράτη – μέλη της Ευρωζώνης είχαν στηρίξει τις επιλογές της κυβέρνησης Παπανδρέου στις αρχές του 2010,

Αν οι εταίροι προσέφεραν πολιτική στήριξη προς την Ελλάδα, όπως είχε κάνει ένα χρόνο νωρίτερα η Γερμανία, μέσω του τότε Υπουργού Οικονομικών,

Αν είχαν προειδοποιήσει δυναμικά τις αγορές ότι θα έπαιρναν μέτρα στήριξης της Ελλάδας, όπως έκανε τελικά ο κ. Ντράγκι το 2012 για την Ιταλία και την Ισπανία,

Αν μπορούσαμε να βγούμε στις αγορές και να δανειστούμε με βιώσιμα επιτόκια – κάτι που ακόμα δεν φαίνεται να είναι εφικτό,

Αν είχε γίνει δεκτή η πρόταση της ελληνικής κυβέρνησης για ευρωομόλογα,

Αν η κυβέρνηση Καραμανλή δεν είχε υπερδιπλασιάσει το χρέος και πολλαπλασιάσει το έλλειμμα,

Αν η κυβέρνηση Καραμανλή δεν είχε κάνει την ΑΠΑΤΗ με τα στατιστικά στοιχεία το 2009, αλλά και την απογραφή του 2004,

Αν η Κομισιόν είχε κάνει την δουλειά της επί κυβέρνησης Καραμανλή για να αποτρέψει την εκτίναξη του ελλείμματος,

Αν η Ελλάδα είχε κάνει τις απαραίτητες θεσμικές αλλαγές όταν γίναμε μέλη της Ευρωζώνης,

Αν, οι πολιτικές δυνάμεις του τόπου είχαν στηρίξει τα πρώτα μέτρα της κυβέρνησης 

Παπανδρέου,

Το Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών απαντά για το «Λεφτά υπάρχουν»

Όποιος στερεύει από επιχειρήματα, αφού πρώτα έχει βρεθεί αντιμέτωπος και βεβαίως, ανακόλουθος με όσα υποστήριζε, κάνει αυτό το βήμα της απόγνωσης προς την προπαγάνδα, που όμως, αποδεικνύεται αρκετό για να διαχωρίσει τους χρήσιμους πολιτικούς που αγωνίζονται και συγκρούονται στο όνομα της αλήθειας, από εκείνους που καταφεύγουν στο ψεύδος, προκειμένου να αποκρύψουν τις δικές τους αβελτηρίες.

Αυτό ισχύει και με το γνωστό: «λεφτά υπάρχουν».

Η αλήθεια είναι ότι, το σύνθημα Παπανδρέου στις εκλογές του 2009 ήταν τo

«Ή αλλάζουμε, ή βουλιάζουμε»

Στην ερώτηση «που θα βρείτε τα λεφτά» για το φιλόδοξο πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων και αλλαγών, απαντήσαμε κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, το 2009:

«Λεφτά υπάρχουν, αν τα διεκδικήσεις,

αν προσελκύσεις επενδύσεις, αν νοικοκυρέψεις το κράτος,

αν αξιοποιήσεις τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας,

ώστε να αβγατίσουν και να δημιουργήσουν νέο πλούτο.

Αλλά αυτά θέλουν σχέδιο και θέλουν σχέδιο

που να υπηρετεί το δημόσιο συμφέρον,

όχι το συμφέρον των κομματικών παραγόντων,

των ημέτερων και των ισχυρών στη χώρα μας.»

Και ακόμη,

«Λεφτά υπάρχουν,

εάν χτυπήσουμε φαινόμενα φοροδιαφυγής,

αδιαφάνειας, αναξιοκρατίας,

κλειστών επαγγελμάτων, σπατάλης και γραφειοκρατίας

που εμποδίζουν την υγιή επένδυση και πρωτοβουλία.

Εάν αυτά δεν απαντηθούν,

οι προσπάθειες του ελληνικού λαού θα είναι ημιτελείς

ή ακόμα και χωρίς αντίκρυσμα.

Οι κρίσεις θα επανέρχονται ως συστημικά

και όχι συγκυριακά φαινόμενα.»

Τι έκαναν οι γκεμπελίσκοι του πελατειακού συστήματος μετά την εκλογή μας; Πήραν το «λεφτά υπάρχουν», έκοψαν τη συνέχεια που περιέγραφε τις παθογένειες του πελατειακού κράτους και αντεπιτέθηκαν.

Ο στόχος

Να διαστρεβλωθεί η αλήθεια και να αποκρυβεί το πραγματικό πρόβλημα της χώρας, το παρασιτικό πελατειακό κράτος, για την αντιμετώπιση του οποίου απαιτούνται μεγάλες μεταρρυθμίσεις.

Όσοι πίσω από τις μεταρρυθμίσεις έβλεπαν τον εαυτό τους να απειλείται, ανέλαβαν δράση για την αποδόμηση αυτής της αλήθειας.

Δεν τους ενδιέφερε, ούτε τους ενδιαφέρει το «λεφτά υπάρχουν».

Ένα τους ενδιαφέρει

Να μην επιτρέψουν να επικρατήσει μεταρρυθμιστικό πνεύμα στη χώρα. Για να συνεχίσουν να παρασιτούν και να κλέβουν λεφτά και εξουσία που δεν τους ανήκουν. Σε βάρος των πολλών, υποθηκεύοντας το μέλλον της χώρας.

Η χώρα όμως, δεν χρειάζεται άλλους μύθους. Η χώρα χρειάζεται αλήθειες. Η χώρα χρειάζεται σχέδιο. Η χώρα χρειάζεται τις συγκρούσεις που ξεκίνησαν την περίοδο 2009 – 2011 και ουδείς συνέχισε έκτοτε.

Με τα λεφτά από εκείνες τις μεταρρυθμίσεις μπορούν σήμερα να υπάρχουν στην εξουσία και να συνεχίζουν τις βλαπτικές για τη χώρα και τους Έλληνες επιλογές τους. Το γνωρίζουν και γι’ αυτό είναι δύο φορές έκθετοι.

Δυστυχώς, οι Έλληνες συνεχίζουν να πληρώνουν ακριβά τα εύκολα λόγια και την επικίνδυνη προπαγάνδα.

Η δίκη του «λεφτά υπάρχουν», του Κώστα Γιαννακίδη

Η δίκη του Γιώργου Παπανδρέου για το «λεφτά υπάρχουν» δεν ποινικοποιεί μόνο τον πολιτικό λόγο, επικυρώνει με το κύρος της Δικαιοσύνης τη θεωρία συνωμοσίας για τα αίτια της κρίσης

Όταν ο Γ. Παπανδρέου καλούσε σε διάλογο τους νεαρούς διαδηλωτές που διέκοψαν την ομιλία του (2011)

Η Δημοκρατία είναι καλόπιστος διάλογος... Δεν είναι εμφύλιος... Δεν είναι οργή... Δεν είναι επιβολή.

Είναι παιδεία αλλά είναι και ένστικτο, είναι στη φύση των ανθρώπων.

Και μιλώντας για τη φύση της Δημοκρατίας…

(από τον Costa Ath.)

Επιλεκτική.. μνήμη

Σήμερα πολλοί υποστηρικτές της διακυβέρνησης Σαμαρά - Βενιζέλου βάζουν πονηρά το ερώτημα «…σκεφτείτε τι θα συνέβαινε αν το τάδε ή το δείνα μέτρο που παίρνει τώρα η συγκυβέρνηση ΣυριζΑνελ το έπαιρναν εκείνοι;» θέλοντας προφανώς να καταδείξουν ότι οι αντιδράσεις θα ήταν σφοδρές (σημ. πολλά από τα μέτρα προήρθαν λόγω της… περίφημης διαπραγμάτευσης Τσίπρα- Βαρουφάκη). Ίσως να είναι και έτσι.

Αγνοούν τεχνηέντως όμως ότι τις σφοδρότερες αντιδράσεις τις παρακολουθήσαμε το 2011 σε μια σειρά από μεταρρυθμίσεις. Ποιος μπορεί να ξεχάσει τις κινητοποιήσεις των οδηγών ταξί (τους τουρίστες να κουβαλάνε πεζοί τις βαλίτσες τους), των επαγγελματιών οδηγών φορτηγών, το κίνημα δεν πληρώνω, τους αγανακτισμένους την πλατείας Συντάγματος ("να καεί το μπουρδέλο η Βουλή") , το σπάσιμο των παρελάσεων,...