Επιλεκτική.. μνήμη

Σήμερα πολλοί υποστηρικτές της διακυβέρνησης Σαμαρά - Βενιζέλου βάζουν πονηρά το ερώτημα «…σκεφτείτε τι θα συνέβαινε αν το τάδε ή το δείνα μέτρο που παίρνει τώρα η συγκυβέρνηση ΣυριζΑνελ το έπαιρναν εκείνοι;» θέλοντας προφανώς να καταδείξουν ότι οι αντιδράσεις θα ήταν σφοδρές (σημ. πολλά από τα μέτρα προήρθαν λόγω της… περίφημης διαπραγμάτευσης Τσίπρα- Βαρουφάκη). Ίσως να είναι και έτσι.

Αγνοούν τεχνηέντως όμως ότι τις σφοδρότερες αντιδράσεις τις παρακολουθήσαμε το 2011 σε μια σειρά από μεταρρυθμίσεις. Ποιος μπορεί να ξεχάσει τις κινητοποιήσεις των οδηγών ταξί (τους τουρίστες να κουβαλάνε πεζοί τις βαλίτσες τους), των επαγγελματιών οδηγών φορτηγών, το κίνημα δεν πληρώνω, τους αγανακτισμένους την πλατείας Συντάγματος ("να καεί το μπουρδέλο η Βουλή") , το σπάσιμο των παρελάσεων,...  

Αυτά τα φαινόμενα και αυτές τις αντιδράσεις δεν τις συναντήσαμε την περίοδο 2012-2014 καίτοι τα δημοσιονομικά μέτρα που πάρθηκαν ήταν πολλαπλάσια της προηγούμενης περιόδου... Ούτε αγανακτισμένες πλατείες, ούτε λάδια στους δρόμους από τους ιδιοκτήτες ταξί,  ούτε το κίνημα "δεν πληρώνω διόδια" ήταν τόσο δυναμικό (λες και μετά το '11 έπεσαν οι τιμές),.. Συγκριτικά λοιπόν, η δυναμική της αντίδρασης δεν είχε καμία σχέση μεταξύ αυτών των δύο περιόδων.

Τίθεται έτσι το ζήτημα της αξιοπιστίας των #επιλεκτική μνήμη.

Και η αντίδραση εκείνης της περιόδου (’10-’11) ήταν τόσο μεγάλη λόγω:

α) των μεταπελατειακών μεταρρυθμίσεων που ξεσήκωσε τους θιγμένους που αυτοί με τη σειρά τους ξεσήκωσαν και άλλους... για παράδειγμα, η Δι@υγεια ήταν ενοχλητική για αρκετούς.

β) των θεωριών συνωμοσίας (που διέδιδε όλη η αντιπολίτευση) και που άρχισαν να παίρνουν μεγάλη έκταση προς τα τέλη του '10.

γ) του κλίματος πως το πρόγραμμα είναι αποτυχημένο κι εκτός στόχων (θυμίζω πως σε αυτό συνέβαλλαν και οι αποφάσεις της Ντοβίλ αλλά και η αναθεώρηση του ύψους του ελλείμματος προς τα τέλη του '10)

Τα α, β τη διετία '12-'14 περιορίστηκαν και γι' αυτό υπήρξε σχετική κοινωνική ειρήνη. Απο εκεί και έπειτα, αρκετές από τις μεταρρυθμίσεις της κυβέρνησης Παπανδρέου με την πάροδο του χρόνου άρχισαν να δίνουν «καρπούς» και με απλή διαχείριση των πραγμάτων άρχισε να βλέπει φως η οικονομία και έτσι περιορίστηκε και το γ. Η προσπάθεια δικαίωσης/άφεσης αμαρτιών της συγκυβέρνησης Σαμαρά/Βενιζέλου με αυτόν τον τρόπο μόνο πονηρή είναι, απο τη στιγμή που δεν αναφέρονται και στην αμέσως προηγούμενη μνημονιακή κυβέρνηση που αντιμετώπισε πολύ μεγαλύτερη αντίδραση.

Μια εξήγηση που μπορούμε να δώσουμε για την... αμνησία είναι πως αρκετοί απο αυτούς ανήκαν στους… αγανακτισμένους τη διετία της κυβέρνησης του... Πινοσέτ θεωρούσαν το μνημόνιο... προδοσία.

ΥΓ. σκεφτείτε πως ούτε και ο Λάκης είχε 70% τηλεθέαση τη διετία '12-'14, όπως είχε στην αρχή της κρίσης.