10 ΕΠΙΚΡΑΤΕΣΤΕΡΟΙ ΜΥΘΟΙ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΞΕΛΙΞΗ (ΚΑΙ ΠΩΣ ΞΕΡΟΥΜΕ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΓΕΓΟΝΟΣ)

Μετάφραση από την ανάρτηση του παλαιστίνιου blogger Waleed Al-Husseini. Δείτε το αγγλικό κείμενο εδώ.

Εικόνα 1 Πινακίδα έξω από ένα σπίτι στις ΗΠΑ. Διαβάστε περισσότερα εδώ.

1. Αν οι άνθρωποι προήλθαν από τους πιθήκους, γιατί οι σημερινοί πίθηκοι δεν εξελίσσονται σε ανθρώπους;

Οι άνθρωποι, οι πίθηκοι και οι μαϊμούδες είναι μόνο “μακρινά” εξελικτικά ξαδέρφια. Δεν προερχόμαστε από τους πιθήκους αλλά από έναν κοινό πρόγονο που δεν ήταν ούτε πίθηκος αλλά ούτε και άνθρωπος κι έζησε πριν από εκατομμύρια χρόνια (Εικόνα 2). Κατ’ ακρίβειαν, κατά τη διάρκεια των τελευταίων επτά εκατομμυρίων χρόνων έχουν εξελιχθεί πολλά είδη ανθρώπων. Ορισμένα παραδείγματα είναι ο Homo habilis, ο Homo erectus και ο Homo neanderthalensis. Όλα τα πιο πάνω είδη εξαφανίστηκαν σε διαφορετικές εποχές αφήνοντάς μας να μοιραζόμαστε τον πλανήτη με μερικά άλλα Πρωτεύοντα μόνο.

Εικόνα 2 Φυλογενετικό δέντρο με την Εξέλιξη των πρωτευόντων. Στη βάση του δέντρου βρίσκεται ο κοινός πρόγονος που δεν ήταν ούτε πίθηκος αλλά ούτε και άνθρωπος. Αντιγραφή από εδώ.

2. Υπάρχουν τόσα πολλά κενά στο αρχείο των απολιθωμάτων που αποκλείεται η Εξέλιξη να ισχύει.

Στην πραγματικότητα υπάρχουν πολλά ενδιάμεσα απολιθώματα. Η αρχαιοπτέρυγα (Archaeopteryx Εικόνα 3), για παράδειγμα, είναι ένα από τα παλαιότερα γνωστά απολιθώματα πουλιών με σκελετό ερπετού και πτέρωμα. Πλέον υπάρχουν αποδείξεις ότι ορισμένοι δεινόσαυροι διέθεταν πτέρωμα και τρίχωμα. Τα θεραψίδια κλείνουν το κενό ανάμεσα στα ερπετά και τα θηλαστικά. Το Tiktaalik (Εικόνα 4) είναι ένα εξαφανισμένο ψάρι με βράγχια και λοβωτά πτερύγια που κλείνει το κενό ανάμεσα στα ψάρια και τα αμφίβια. Υπάρχουν σήμερα έξι ενδιάμεσα απολιθώματα για την εξέλιξη των φαλαινών και στην ανθρώπινη εξέλιξη υπάρχουν τουλάχιστον μια ντουζίνα ενδιάμεσα απολιθώματα από τότε που οι Ανθρωπίδες ξεχώρισαν από τους μεγάλους πίθηκους πριν από 6 εκατομμύρια χρόνια. Λαμβάνοντας υπόψιν την εξαιρετικά μικρή πιθανότητα να απολιθωθεί ένα νεκρό φυτό ή ζώο, είναι εκπληκτικό το γεγονός ότι έχουμε τόσα πολλά απολιθώματα στη διάθεσή μας. Αρχικά, το νεκρό ζώο πρέπει να μην καταστραφεί από τα σαγόνια των πτωματοφάγων. Ακολούθως, πρέπει να θαφτεί κάτω από εξαιρετικά σπάνιες συνθήκες που θα του επιτρέψουν να απολιθωθεί αντί να αποσυντεθεί πλήρως σε σκόνη. Τέλος, οι γεωλογικές δυνάμεις θα πρέπει με κάποιο τρόπο να φέρουν το απολίθωμα πίσω στην επιφάνεια για να ανακαλυφθεί εκατομμύρια χρόνια αργότερα από τους λίγους παλαιοντολόγους που ψάχνουν για απολιθώματα.

 Εικόνα 3 Aπολίθωμα αρχαιοπτέρυγας. Αντιγραφή από εδώ.

Εικόνα 4 Απολίθωμα Tiktaalik. Δείτε την ιστοσελίδα εδώ.

3. Αφού η Εξέλιξη γινόταν σταδιακά μέσα σε εκατομμύρια χρόνια γιατί το αρχείο των απολιθωμάτων δεν δείχνει σταδιακή αλλαγή;

Οι ξαφνικές αλλαγές στο αρχείο απολιθωμάτων δεν πρέπει να ερμηνεύονται ως ελλείψεις αποδείξεων της βαθμιαίας εξέλιξης (γκραντουαλισμός) αλλά ως διασωθείσες αποδείξεις της εστιγμένης ισορροπίας (διακεκομμένη ισορροπία). Τα είδη παραμένουν σταθερά για μεγάλες χρονικές περιόδους οπότε αφήνουν πολλά απολιθώματα στη στρωματογραφία του εδάφους κατά τη διάρκεια της σταθερής τους κατάστασης. Παρόλα αυτά, η αλλαγή από το ένα είδος στο άλλο γίνεται σε σχετικά μικρό χρονικό διάστημα (στην κλίμακα του γεωλογικού χρόνου) με μια διαδικασία που ονομάζεται εστιγμένη ισορροπία. Ένα είδος μπορεί να οδηγήσει στη δημιουργία ενός νέου είδους όταν μια μικρή “ιδρυτική” ομάδα διαχωριστεί και απομονωθεί από τον αρχικό πληθυσμό. Αυτή η νέα ιδρυτική ομάδα, εφόσον παραμείνει μικρή και απομονωμένη, μπορεί να βιώσει μια σχετικά γρήγορη αλλαγή (αντίθετα από τους μεγάλους πληθυσμούς που παραμένουν γενετικά σταθεροί σχετικά). Η ειδογένεση αυτή συμβαίνει σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα που πολύ λίγα απολιθώματα δημιουργούνται για να αρχειοθετηθούν. Όταν, όμως, η ειδογένεση ολοκληρωθεί τα άτομα διατηρούν το φαινότυπό τους για μεγάλα χρονικά διαστήματα, αφήνοντας πίσω πολλά καλοδιατηρημένα απολιθώματα. Με το πέρασμα εκατομμυρίων χρόνων η διαδικασία οδηγεί σε ένα αρχείο απολιθωμάτων που καταγράφει κυρίως σταθερότητα. Η στίξη βρίσκεται εκεί ανάμεσα στην ισορροπία.

4. Κανείς δεν έχει δει την Εξέλιξη να συμβαίνει.

Η Εξέλιξη είναι μια ιστορική επιστήμη που επιβεβαιώνεται από το γεγονός ότι τόσες πολλές ομάδες αποδείξεων συγκλίνουν προς το ίδιο συμπέρασμα. Ανεξάρτητα δεδομένα από επιστήμες όπως Γεωλογία, Παλαιοντολογία, Βοτανική, Ζωολογία, Βιογεωγραφία, Συγκριτική Ανατομία και Φυσιολογία, Γενετική, Μοριακή Βιολογία, Αναπτυξιακή Βιολογία, Εμβρυολογία, Γενετική Πληθυσμών, Προσδιορισμός Αλληλουχίας Γονιδιώματος κ.α. συγκλίνουν στο συμπέρασμα ότι η ζωή εξελίσσεται. Οι δημιουργιστές απαιτούν “μόνο ένα απολίθωμα ενδιάμεσης μορφής” που να φαίνεται ότι έχει εξελιχθεί. Η Εξέλιξη, όμως, δεν αποδεικνύεται μέσω ενός απολιθώματος. Αποδεικνύεται μέσω σύγκλισης δεδομένων που προκύπτουν από τη μελέτη των απολιθωμάτων, μαζί με σύγκλιση δεδομένων που προκύπτουν από τη σύγκριση γενετικών διαφορών μεταξύ ειδών και τη σύγκλιση δεδομένων ανατομικών και φυσιολογικών συγκρίσεων μεταξύ των ειδών καθώς και δεδομένων από πολλούς άλλους ερευνητικούς κλάδους. Κατ’ ακρίβειαν μπορούμε να δούμε την εξέλιξη να συμβαίνει ειδικά σε οργανισμούς με μικρό κύκλο ζωής που υπόκεινται σε ακραία περιβαλλοντική πίεση. Η γνώση της εξέλιξης των ιών και βακτηρίων είναι ζωτικής σημασίας στην ιατρική.

5. Οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι η Εξέλιξη είναι μια τυχαία διαδικασία.

Η Φυσική Επιλογή δεν είναι “τυχαία”. Η Φυσική Επιλογή διατηρεί τα κέρδη και εξαφανίζει τα λάθη. Για παράδειγμα, φανταστείτε μία μαϊμού σε μια γραφομηχανή (Εικόνα 5). Για να μπορέσει η μαϊμού να δακτυλογραφήσει τυχαία τα πρώτα 13 γράμματα του μονολόγου του Άμλετ, θα χρειαστεί να προσπαθήσει 26¹³ φορές. Αυτό είναι 16πλάσιο του αριθμού των δευτερολέπτων που έχουν περάσει από τη δημιουργία του ηλιακού συστήματος. Όμως, αν κάθε σωστό γράμμα διατηρείται και κάθε λανθασμένο γράμμα εξαφανίζεται, η φράση “tobeornottobe” μπορεί να “επιλεχθεί” μέσα σε μόνο 335 προσπάθειες, ή μόνο μέσα σε δευτερόλεπτα σε ένα πρόγραμμα υπολογιστή. Ο Richard Dawkins ορίζει την Εξέλιξη ως “τυχαία μετάλλαξη συν μη τυχαία σωρευτική επιλογή”. Είναι η σωρευτική επιλογή που οδηγεί την εξέλιξη. Το μάτι εξελίχθηκε από ένα φωτοευαίσθητο σημείο ενός κυττάρου στο πολύπλοκο σημερινό μάτι όχι τυχαία, αλλά μέσω χιλιάδων ενδιάμεσων σταδίων που διατηρήθηκαν διότι οδηγούσαν σε ένα καλύτερο μάτι. Πολλά από αυτά τα στάδια υπάρχουν ακόμα σε απλούστερους οργανισμούς.

Εικόνα 5 Μαιμού σε γραφομηχανή. Αντιγραφή από εδώ.

6. Μόνο ένας ευφυής σχεδιαστής θα μπορούσε να φτιάξει ένα τόσο πολύπλοκο όργανο όπως το μάτι.

Η ανατομία του ανθρώπινου ματιού δείχνει ότι είναι οτιδήποτε άλλο εκτός από “σχεδιασμένο ευφυώς”. Είναι φτιαγμένο ανάποδα, άνω-κάτω και πίσω-μπρος, με τα φωτόνια να χρειάζεται να διασχίσουν τον κερατοειδή, το φακό, το υαλώδες υγρό, τα αιμοφόρα αγγεία, τα γαγγλιακά, αμακρόινα και διπολικά κύτταρα πριν να φτάσουν στα φωτοευαίσθητα ραβδία και κωνία τα οποία μετατρέπουν το φως σε νευρικές ώσεις, που ακολούθως στέλνονται στον οπτικό φλοιό στο πίσω μέρος του εγκεφάλου που τις επεξεργάζεται για να βγάζουν νόημα. Αν ο στόχος είναι η βέλτιστη όραση τότε ποιος ευφυής σχεδιαστής θα έκτιζε ένα μάτι ανάποδα; Αυτός ο “σχεδιασμός” έχει νόημα μόνο αν η φυσική επιλογή έκτισε τα μάτια από διαθέσιμα υλικά και στη συγκεκριμένη διάταξη των προϋπάρχοντων οργανικών δομών των προγονικών οργανισμών. Το μάτι δείχνει τη διαδρομή της εξελικτικής ιστορίας, όχι τον “ευφυή σχεδιασμό”.

7. Η Εξέλιξη είναι μόνο μία θεωρία

Όλοι οι κλάδοι των φυσικών επιστημών βασίζονται σε θεωρίες, οι οποίες στηρίζονται σε δοκιμασμένες υποθέσεις κι επεξηγούν ένα μεγάλο και ποικίλο όγκο γεγονότων που αφορούν το φυσικό κόσμο. Μια θεωρία θεωρείται ισχυρή αν μπορεί να προβλέπει με συνέπεια νέα φαινόμενα που παρατηρούνται αργότερα. Τα γεγονότα είναι τα δεδομένα του φυσικού κόσμου. Οι θεωρίες είναι ιδέες που επεξηγούν αυτά τα δεδομένα. Τα κατασκευάσματα και άλλες αμφισβητούμενες δηλώσεις δεν έχουν θέση στις φυσικές επιστήμες. Η θεωρία της Εξέλιξης πληρεί όλα τα κριτήρια της καλής επιστήμης, όπως καθορίστηκαν από το δικαστή William Overton στη δίκη του Δημιουργισμού στο Arkansas:

o    Καθοδηγείται από φυσικό νόμο.

o    Επεξηγείται με αναφορά στο φυσικό νόμο.

o    Μπορεί να δοκιμαστεί στον εμπειρικό κόσμο.

o    Τα συμπεράσματά της είναι δοκιμάσιμα.

o    Είναι δοκιμάσιμη και διαψεύσιμη.

Αν κάποιος έβρισκε απολιθώματα θηλαστικών στο ίδιο γεωλογικό στρώμα που υπάρχουν τριλοβίτες τότε η Εξέλιξη θα διαψευδόταν. Κανείς δεν έχει βρει ποτέ τέτοια αντιφατικά ευρήματα.

8. Τα ευρήματα που αφορούν την ανθρώπινη εξέλιξη αποδείχθηκαν ψεύτικα, απάτες και ευφάνταστα.

Στην προσπάθειά τους να απαξιώσουν την Εξέλιξη, οι δημιουργιστές αγνοούν τις ανακαλύψεις απολιθωμάτων ανθρωπίδων κι επιλέγουν παραδείγματα από απάτες και λάθη πιστεύοντας ότι τα λάθη στις φυσικές επιστήμες είναι σημάδι αδυναμίας. Αυτή είναι μια χοντρή παρανόηση της φύσης της επιστήμης, η οποία προοδεύει σταθερά χρησιμοποιώντας τόσο τις αδυναμίες της όσο και τα επιτεύγματά της. Η επιστήμη προοδεύει βασισμένη πάνω στην ικανότητά της να κτίζει αθροιστικά στο παρελθόν. Το αυτοδιορθωτικό χαρακτηριστικό της επιστημονικής μεθόδου είναι ένα από τα πιο δυνατά της σημεία. Φάρσες όπως ο Piltdown Man και ειλικρινή λάθη όπως ο Nebraska Man, ο Calaveras Man και ο Hespero-pithecus, εν καιρώ διορθώνονται. Στην πραγματικότητα, αυτά τα λάθη δεν αποκαλύφθηκαν από δημιουργιστές αλλά από επιστήμονες. Οι δημιουργιστές απλά διάβασαν για την επιστημονική αποκάλυψη αυτών των λαθών και μετά υποκριτικά αξίωσαν την πατρότητα της αποκάλυψης.

9. Ο δεύτερος νόμος της θερμοδυναμικής αποδεικνύει ότι η Εξέλιξη είναι αδύνατη.

Ο δεύτερος νόμος της θερμοδυναμικής ισχύει σε κλειστά, απομονωμένα συστήματα. Αφού η Γη δέχεται συνεχώς ενέργεια από τον ήλιο (είναι ένα ανοικτής σκέδασης σύστημα) η εντροπία μπορεί να μειωθεί και η τάξη να αυξηθεί (παρόλο που ο ήλιος φθίνει κατά τη διαδικασία). Συνεπώς, η Γη δεν είναι ένα αυστηρά κλειστό σύστημα και η ζωή μπορεί να εξελίσσεται χωρίς να παραβιάζει κανένα φυσικό νόμο. Όσο ο ήλιος καίει, η ζωή μπορεί να συνεχίσει να ακμάζει και να εξελίσσεται με τον ίδιο τρόπο με τον οποίο παρεμποδίζεται η οξείδωση των αυτοκινήτων, ψήνονται μπέργκερς σε φούρνους και συμβαίνουν όλες οι δραστηριότητες που παραβιάζουν το δεύτερο νόμο της θερμοδυναμικής. Από τη στιγμή όμως που ο ήλιος θα σβήσει, η εντροπία θα πάρει το δρόμο της και η ζωή στη Γη θα σβήσει.

10. Η Εξέλιξη δεν ισχύει στην περίπτωση της ηθικής

Ως ένα κοινωνικό είδος πρωτευόντων έχουμε εξελίξει μία βαθιά αίσθηση του σωστού και του λάθους για να τονίσουμε και να επιβραβεύσουμε την αμοιβαιότητα και συνεργασία και να μετριάσουμε και τιμωρήσουμε τον υπερβολικό εγωισμό και τον παρασιτισμό. Επίσης, η εξέλιξη δημιούργησε τα ηθικά συναισθήματα που μας υποδεικνύουν ότι τα ψέμματα, η μοιχεία και η κλοπή είναι κακά επειδή καταστρέφουν την εμπιστοσύνη στις ανθρώπινες σχέσεις οι οποίες βασίζονται στην ειλικρίνεια, πίστη και σεβασμό στην περιουσία. Η επιβίωση ενός κοινωνικού είδους πρωτευόντων θα ήταν αδύνατη χωρίς κάποια αίσθηση ηθικής. Τα συντάγματα των ανθρώπινων κοινωνιών είναι βασισμένα στο σύνταγμα της ανθρώπινης φύσης.

 Πηγή: εδώ