Η αντιδικία Κόρακα και Τεισία

Ο νεαρός Τεισίας, μια μέρα επεσκέφθη τον Κόρακα, τον περίφημο ρήτορα και πολιτικό των Συρακουσών του 5ου αιώνα, και του ζήτησε να του μάθει την τέχνη της ρητορικής.  Όμως, επειδή δεν είχε να τον πληρώσει, συμφώνησαν ότι θα τον πλήρωνε, αν τον έκανε καλό ρήτορα και κέρδιζε την πρώτη του δίκη στο δικαστήριο.

Ο Τεισίας, μετά τετραετή διδασκαλία, έγινε πραγματικά εξαιρετικός ρήτορας. Απέφευγε όμως να συνηγορήσει σε δικαστήριο, για να αποφύγει την πληρωμή. Ο Κόρακας κατήγγειλε τον μαθητή του στο δικαστήριο. Στη δίκη συγκεντρώθηκε πολύς κόσμος. Όλοι ήθελαν να παρακολουθήσουν τη μονομαχία ανάμεσα στο δάσκαλο και στον μαθητή.

Ο Κόρακας εξήγησε στους δικαστές τη συμφωνία, που είχε κάνει με τον Τεισία και ολοκλήρωσε ως εξής την αγόρευσή του: «Και τώρα, ω δικαστές, αποφασίστε. Σας λέγω όμως, πως μου είναι αδιάφορο τι απόφαση θα βγάλετε. Γιατί είτε καταδικάσετε τον Τεισία είτε τον αθωώσετε, εγώ τα λεφτά μου θα τα πάρω»!

Οι δικαστές του ζήτησαν να τους εξηγήσει τι εννοούσε και ο Κόρακας τους είπε: «Αν αποφανθείτε, πως ο μαθητής οφείλει να με πληρώσει, τότε, σύμφωνα με την απόφασή σας, ο Τεισίας, φυσικά, θα με πληρώσει. Αν όμως αποφασίσετε, πως δεν υποχρεούται να με πληρώσει, τότε ο μαθητής μου θα έχει κερδίσει την πρώτη του δίκη, οπότε, με βάση τη συμφωνία μας, οφείλει να με πληρώσει».

Οι δικαστές έμειναν, κατά τα λεγόμενα της νεολαίας σήμερα, «παγωτό». Αμέσως μετά πήρε το λόγο ο Τεισίας: «Και εγώ αδιαφορώ για την απόφαση του δικαστηρίου. Γιατί ότι και αν αποφασίσετε, δεν οφείλω καμιά πληρωμή» είπε.

Όταν οι δικαστές ζήτησαν και απ' αυτόν διευκρινήσεις, ο Τεισίας τους απάντησε: «Αν το δικαστήριο αποφασίσει να μην πληρώσω το δάσκαλο, τότε δεν θα τον πληρώσω. Αν όμως αποφασίσετε πως πρέπει να τον πληρώσω, τότε θα έχω χάσει την πρώτη μου δίκη, οπότε, και όπως έχω συμφωνήσει με τον Κόρακα, δεν θα του οφείλω πληρωμή»!

Οι δικαστές, μη ξέροντας ποιόν να πρωτοθαυμάσουν, το δάσκαλο ή το μαθητή, είπαν την παροιμιώδη, έκτοτε, φράση: «Εκ κακού κόρακος κακόν ωόν». Μάλιστα, λέγεται ότι, διέταξαν και τον ξυλοδαρμό των δύο αντιδίκων, επειδή τους είχαν μπερδέψει και τρελάνει με τα επιχειρήματά τους.

του Φελνίκου στο matrix24.gr