Λαϊκισμός και μνήμη...

Ο χειρότερος εχθρός του παρόντος λαϊκισμού –με τα 246 εκατομμύρια που ο πρωθυπουργός διακήρυξε ότι θα μοιράσει σε ευπαθείς ομάδες– είναι ο λαϊκισμός του παρελθόντος. Ο δικός του λαϊκισμός, όπως τον διακήρυξε τον Απρίλιο του 2014, τότε που ο προηγούμενος πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς αποφάσισε να μοιράσει 505 εκατ. ευρώ κοινωνικό μέρισμα από το πλεόνασμα εκείνου του χρόνου. «Κωμικοτραγική είναι και η διανομή προεκλογικού μερίσματος φιλανθρωπίας», είπε στη Χαλκίδα ο κ. Αλέξης Τσίπρας. «Τραγική, γιατί μοιράζει λίγα κατοστάρικα στα θύματα της πολιτικής του. Κωμική, γιατί πιστεύει ότι με τέτοια θηριώδη απόπειρα εξαγοράς συνειδήσεων, που όμοιά της δεν είδε ποτέ η Ελλάδα, μπορεί να διασωθεί αυτός και η πολιτική του». Κι αν τα 505 εκατ. του 2014 ήταν «λίγα κατοστάρικα» τι είναι τα 246 εκατ. και μάλιστα σε τρεις δόσεις μέχρι το 2017; Να σημειώσουμε εδώ, παρά το γεγονός ότι η κυβέρνηση έβαλε το τηγάνι στη φωτιά, όταν το τίμημα των αδειών είναι ακόμη στον γιαλό. Εκκρεμούν διάφορα πριν από την εκταμίευση και το μοίρασμα, αλλά όπως γράφαμε και το περασμένο Σάββατο, ο βασικός στόχος –που ήταν επικοινωνιακός, να έχει κάτι για τη ΔΕΘ ο πρωθυπουργός– επετεύχθη.

Ο καλύτερος σύμμαχος του παρόντος λαϊκισμού είναι η ασθενής μνήμη. Πώς αλλιώς θα μπορούσε η αναπλ. υπουργός Εργασίας Ράνια Αντωνοπούλου να υποστηρίζει (και μάλιστα με περίεργη αριθμητική: τρεις το λάδι, τρεις το ξίδι, μηδέν το κόστος της εξάμηνης διαπραγμάτευσης του ΣΥΡΙΖΑ) ότι «το τρίτο μνημόνιο βελτίωσε τη θέση της χώρας», όταν παλιότερα ο πρωθυπουργός της έλεγε «Τελειώστε με όσους χτίζουν, υποστυλώνουν, στηρίζουν, προπαγανδίζουν, το καθεστώς των μνημονίων. Είναι στο χέρι σας. Καταδικάστε τους με τον πιο απόλυτο τρόπο»; (ομιλία στη Χαλκίδα 16.4.2014)

Η αλήθεια είναι πως όλοι οι υποψήφιοι πρωθυπουργοί του παρελθόντος έχουν πει μια κουβέντα παραπάνω, είτε κατά της κυβέρνησης που αντιπολιτεύονται, είτε τάζοντας για την κυβέρνηση που έρχεται. Ποτέ όμως πολιτικός χώρος δεν είχε πει τόσο πολλά και τόσα ψέματα, δεν είχε τάξει τόσο πολλά, δεν είχε μοιράσει τόσο πολλές κατάρες και συκοφαντίες για τους αντιπάλους του. «Εμείς, ο ΣΥΡΙΖΑ, ζητάμε την ψήφο σας γιατί ο λαός αποφάσισε στις περασμένες εκλογές να είμαστε εκείνη η δύναμη που μπορεί να βγάλει την Ελλάδα από τη Μακρόνησο του χρέους. Να απαλλάξει την Ελλάδα από τα μνημόνια, τις τρόικες και τους επικυρίαρχους. Να στείλει τους πλασιέ της κυρίας Μέρκελ στο σπίτι τους, ή στο Βερολίνο».

Ο κ. Τσίπρας και τα στελέχη του πολιτεύτηκαν σαν να μην υπήρχε κυβερνητικό αύριο για το κόμμα τους. Δεν υπάρχει χυδαιότητα που δεν εκστόμισαν και αντιδημοκρατική πρακτική την οποία δεν μετήλθαν. Ολοι είπαν κάποια πράγματα, αλλά όλοι έβαλαν κάπου ένα μέτρο. Το, κατά Βαρουφάκη, «αριστερό τσούρμο» ποτέ...

Το καλύτερο δε όλων ήταν η κριτική του κ. Τσίπρα προς τον προηγούμενο πρωθυπουργό: «Ο κύριος Σαμαράς όμως παριστάνει τον συνεπή, τον συμπαγή και τον τιμητή. Λες και ξεχάσαμε τι έλεγε στο Ζάππειο. Λες και ξεχάσαμε τις θέσεις του για το μνημόνιο. Λες και ξεχάσαμε ότι αλλάζει απόψεις και φίλους σαν τα πουκάμισα. Λες και είναι δυνατό να ξεχάσει και να συγχωρέσει ο ελληνικός λαός τι έταζε πριν τις προηγούμενες εκλογές και τι έκανε τελικά από την ώρα που χρίστηκε πρωθυπουργός».



του Πάσχου Μανδραβέλη, στην "Καθημερινή" (εδώ)