Εκτός
απο τα παραμύθια με τα δανεικά που δεν πήραμε το 2010 απο τους Ρώσους, τους
Κινέζους ή τους Ελβετούς, υπήρξαν κι' άλλα, αληθοφανή, τα οποία προστιθέμενα
με τα υπόλοιπα δημιούργησαν αγανάκτηση με γεωμετρική πρόοδο και έτσι
γέμισαν οι πλατείες μεταξύ άλλων και με πολλούς συνωμοσιολάγνους (θα μπορούσε
να πει κανείς πως αυτοί ήταν και η πλειοψηφία των τότε αγανακτισμένων).
Ένα
απο αυτά ήταν αυτο που έλεγε πως "ενώ μας έδιναν οι αγορές 25 δις εμείς
πήραμε επίτηδες μόνο 5-6 και αυτό έγινε εσκεμμένα επειδή ήθελαν να μας βάλουν
στα μνημόνια οι προδότες". Δεν μπορεί να το ξεχάσατε! Είχε πάρει τεράστια
έκταση τότε. Άλλωστε, το είχαν υποστηρίξει ακόμη και πρώην Υπουργοί Οικονομικών
της ΝΔ (βλ Παπαθανασίου). [Σε αυτό το σημείο να υπενθυμίσουμε πως μέχρι και ο
υπεύθυνος Οικονομίας του κ. Σαμαρά Χ. Σταικούρας, έπεσε θύμα (;) ιντερνετικής
απάτης και είχε φτάσει στο σημείο να ζητά εξηγήσεις απο την ελληνική κυβέρνηση
γιατί αυτή δεν πήρε τα 20 δις που μας δάνειζε ένα επενδυτικό κεφάλαιο (εδώ).]
Τα
παραμύθια αυτά δυστυχώς έχουν παίξει καθοριστικό ρόλο στο οτι η Ελλάδα δεν έχει
βγεί ακόμη απο τα μνημόνια.
Άνθρωποι
που δεν είχαν καμία σχέση με το πως λειτουργεί το σύστημα/αγορές αλλά και που
δεν ήθελαν να καθίσουν να μάθουν, «παρασύρονταν» εύκολα απο όλη την
αντιπολίτευση (η οποία έριχνε το δηλητήριο της συνωμοσιολογίας), απο τους
τηλεμαιντανούς και από ψεκασμένα site με τεράστια επισκεψιμότητα. Η κυρίαρχη
άποψη (light version) που δυστυχώς έπειθε, έλεγε περίπου το εξής: "Σύνολο
προσφορών: 25 δις! Σε μία ημέρα! Για μία μόνον δημοπρασία ομολόγων! Με
τεσσεράμιση τέτοιες δημοπρασίες καλύπταμε τα 110 δις, που «εξασφάλισε» (για
τρία χρόνια και σε πολλές δόσεις) ο «εθνοσωτήρας» ΓΑΠ, υποθηκεύοντας το παρόν
και το μέλλον της χώρας!".
Οι
(λίγες) φωνές λογικής, που προσπαθούσαν να εξηγήσουν πως λειτουργεί η αγορά
κατηγορούνταν για προδοσία (πολιτικοί) ή/και για συγκάλυψη των.. προδοτών (οι
λίγοι σοβαροί δημοσιογράφοι) αφού η άποψή τους καλυπτόταν απο τους
"επιτέλους ξύπνησε ο λαός και σας πήρε χαμπάρι" που ήταν και η
πλειοψηφία, και γι' αυτό δεν έπειθαν.
Για
να εξηγήσουμε λίγο τα των αγορών:
Οι
αγορές δεν είναι τράπεζες να δίνουν συνολικά δάνεια σε βάθος χρόνου. Ο
δανεισμός γίνεται περιοδικά και με κατά περίπτωση διαφορετικά κριτήρια που
συνδυάζουν την οικονομία της χώρας που ζητά και της παγκόσμιας οικονομικής
κατάστασης. Κανείς δεν μπορεί να ξεγελάσει τις αγορές στη λογική ‘’take the
money and run’’.
Αν
τότε η Ελλάδα έκανε το θανάσιμο λάθος να κινηθεί στα μουλωχτά και να
προσπαθήσει να πάρει τα 25 που δήθεν μας προσέφεραν, τότε αμέσως στις αγορές θα
δημιουργείτο συναγερμός ελέγχου. Πολύ απλά, μια τέτοια κίνηση εκ μέρους της
Ελλάδας, θα επιβεβαίωνε τις ανησυχίες τους (κοινώς: θα χτυπούσαν οι
καμπάααανες) για το τεράστιο πρόβλημα και πως η κατάσταση στην Ελλάδα είναι
τραγική, και η συνέπεια θα ήταν εν τέλει κανείς να μην είναι διατεθειμένος να
δανείσει ούτε ένα σεντς εκεί στους πονηρούς έλληνες.
Η
Ελλάδα τότε είχε βγει στις αγορές για να ζητήσει 5 δις δανεικά. Οι αγορές
προσέφεραν 25 δις. Εν τέλει αντλήθηκαν ~8 δις, λίγα περισσότερα δηλαδή από αυτά
για τα οποία βγήκες στο «παζάρι» για τον λόγο ακριβώς να μην «χτυπήσεις τις
καμπάνες» των αγορών και κλείσουν αμέσως.
Παράλληλα,
η Ελλάδα έκανε 3 φορές περικοπές σε διάστημα 3 μηνών από την ανάληψη ηγεσίας
ΓΑΠ, ύψους 4 δις. Προφανώς, δεν αποδείχθηκαν αρκετά. το δυσθεώρητο έλλειμμα
υποδείκνυε αδυναμία δανεισμού αλλά και κάλυψης των υποχρεώσεών μας. Το
πρωτογενές έλλειμμα που μας κληροδότησε η κυβέρνηση Καραμανλή ήταν 2 δις ευρώ
το μήνα.
Και
γιατί λοιπόν θανάσιμο; επειδή οι ευρωπαίοι μέχρι τότε δεν ήθελαν/είχαν
αποφασίσει να δημιουργήσουν μηχανισμό στήριξης. Το ελληνικό δημόσιο,
χάρις σε αυτά τα δις που κατάφερε και άντλησε απο τις αγορές, κατάφερε να
πληρώσει κανονικά μισθούς και συντάξεις μέχρι που εν τέλει δημιουργήθηκε ο
μηχανισμός.
Στοιχειώδες,
Γουάτσον.
Κάτι
ανάλογο είχε γίνει και όταν τον Μάρτιο του '14 η Ελλάδα βγήκε στις αγορές και
άντλησε 3 δις ενώ οι αγορές προσέφεραν 20 (εδώ). Τότε πρωθυπουργός ήταν ο κ.
Σαμαράς. Για αυτήν την περίπτωση όμως και για ανεξήγητους (;) λόγους, δεν
ακούστηκαν τα ίδια παραμύθια.
Το ίδιο και με την
Κύπρο η οποία τον Απρίλιο του '15 βγήκε στις αγορές και άντλησε 1 δις ενώ τις
προσέφεραν τα διπλάσια (εδώ)
ΥΓ. Το συμπέρασμα που αβίαστα βγαίνει είναι πως οι ψεκασμένοι μύθοι πήραν τεράστια έκταση κυρίως κατά την περίοδο διακυβέρνησης απο τον κ. Παπανδρέου. Μόνο τυχαίο δεν μπορεί να θεωρηθεί αυτό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου