Η καταχώριση που δημοσιεύτηκε σε πολλές κυριακάτικες και σε περισσότερες επαρχιακές εφημερίδες ήταν λιτή και καστανόχρωμη. Κάτω από το εθνόσημο, το οποίο στόλιζε την κορυφή, υπήρχε ο τίτλος: «Ελληνική Δημοκρατία, Υπουργείο Μακεδονίας Θράκης». Κάτω ένας χάρτης σε βαθύ μπλε με τα ονόματα των νομών της Μακεδονίας και της Θράκης: Ν. Γρεβενών, Ν. Καστοριάς, Ν. Κιλκίς, Ν. Ροδόπης κ.λπ. Στο μέσον υπήρχε το διαφημιστικό σλόγκαν: «Η Μακεδονία και η Θράκη στο προσκήνιο με την δύναμη των προγόνων μας και την δυναμική των νέων μας».
Θα μπορούσαμε να χλευάσουμε την «ευφυή σύλληψη» λέγοντας ότι μεταξύ των τεθνεώτων προγόνων και των ζώντων νέων υπάρχουν οι μεσήλικες και οι ηλικιωμένοι, οι οποίοι προφανώς είναι στο παρασκήνιο, αλλά το ερώτημα είναι άλλο: Σε τι χρησίμευσε αυτή η δαπάνη των χρημάτων που έδωσαν οι φορολογούμενοι διά του ΕΝΦΙΑ, ΦΠΑ, κι άλλων χρηματοβόρων αρκτικόλεξων; Ηταν ένα μάθημα (παλαιού τύπου) γεωγραφίας για να αποστηθίσουν οι αναγνώστες των κυριακάτικων εφημερίδων τα ονόματα των νομών της Βορείου Ελλάδος; Την πληρώσαμε για να τονώσει το εθνικό αίσθημα ότι η Μακεδονία και η Θράκη υπάρχουν και μάλιστα είναι στο προσκήνιο; Εγινε για να υπογραμμιστεί η Δύναμη των Προγόνων και η Δυναμική των Νέων;
Τίποτε απ’ όλα αυτά. Ομως η καταχώριση είναι χρήσιμη γιατί διαφημίζει την ανυπαρξία ανάγκης του συγκεκριμένου υπουργείου και τις παλιές πρακτικές που ανασταίνονται. Να θυμίσουμε ότι η διαφημιστική σπατάλη του κράτους ήταν το πρώτο από τα κονδύλια που περικόπηκαν -και πολύ ορθώς- μόλις ενέσκηψε η κρίση. Κατά ένα δε περίεργο τρόπο η διαφημιστική δαπάνη του κράτους (που δεν έπρεπε καν να υφίσταται) ακολούθησε τα βήματα της ελληνικής οικονομίας: ήταν 42 εκατ. το 2003, έφτασε τα 83 εκατ. το 2008, μηδενίστηκε το 2010 και πριν από ένα χρόνο άρχισε πάλι να σκαρφαλώνει.
Βεβαίως η δαπάνη ποτέ δεν πρόκειται να φτάσει τα ποσά του 2008, ούτε καν τα 42 εκατ. του 2003. Αυτό, όμως, που αποδεικνύει η καταχώριση του υπουργείου Μακεδονίας Θράκης είναι ότι, παρά την κρίση, οι παλιές πρακτικές επιβιώνουν έστω με λιγότερα λεφτά. Στη Διαύγεια είδαμε αναρίθμητες εντολές πληρωμών 1.599 και 3.075 ευρώ, ποσά που είναι πολλαπλάσια του ΕΝΦΙΑ που πληρώνει ένας μικροϊδιοκτήτης.
Δυστυχώς η πολιτική τάξη, εθισμένη στη σπατάλη, επιμένει στα ίδια. Λίγα μαζεύει από τους βαριά φορολογούμενους Ελληνες; Τριχίλιαρα θα σπαταλά. Πολλά δανείζεται από τις αγορές; Πολλά θα σπρώχνει στα ΜΜΕ, έτσι ώστε οι υπουργοί να τα έχουν καλά με τους (χρήσιμους για τις επόμενες εκλογές) μιντιάρχες, οι εκδότες να τυπώνουν αδίκως χαρτί και το πελατειακό σύστημα να αναπαράγεται αυτούσιο σε όποιο επίπεδο επιτρέπουν τα οικονομικά της χώρας.
Οπως δεν χρειαζόταν αυτή η ακριβή -για τις δυνατότητες των φορολογουμένων, εννοείται- διαφημιστική καμπάνια του ΥΜΑΘ, έτσι δεν έχει λόγο ύπαρξης και το υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης. Δεν χρειάζεται και η Διεθνής Εκθεση Θεσσαλονίκης με τη μορφή που γίνεται, δηλαδή ως σκηνικό για να εξαγγέλλονται μέτρα και φοροελαφρύνσεις και ως τόπος έκθεσης των υπηρεσιών του κράτους. Εξάλλου όταν αυτές οι υπηρεσίες προσφέρονται σωστά, τότε κάνουν και την καλύτερη διαφήμιση του κράτους χωρίς τι ακριβές καταχωρίσεις...
του Πάσχος Μανδραβέλης, 09-09-2014, για περισσότερα: εδώ
Θα μπορούσαμε να χλευάσουμε την «ευφυή σύλληψη» λέγοντας ότι μεταξύ των τεθνεώτων προγόνων και των ζώντων νέων υπάρχουν οι μεσήλικες και οι ηλικιωμένοι, οι οποίοι προφανώς είναι στο παρασκήνιο, αλλά το ερώτημα είναι άλλο: Σε τι χρησίμευσε αυτή η δαπάνη των χρημάτων που έδωσαν οι φορολογούμενοι διά του ΕΝΦΙΑ, ΦΠΑ, κι άλλων χρηματοβόρων αρκτικόλεξων; Ηταν ένα μάθημα (παλαιού τύπου) γεωγραφίας για να αποστηθίσουν οι αναγνώστες των κυριακάτικων εφημερίδων τα ονόματα των νομών της Βορείου Ελλάδος; Την πληρώσαμε για να τονώσει το εθνικό αίσθημα ότι η Μακεδονία και η Θράκη υπάρχουν και μάλιστα είναι στο προσκήνιο; Εγινε για να υπογραμμιστεί η Δύναμη των Προγόνων και η Δυναμική των Νέων;
Τίποτε απ’ όλα αυτά. Ομως η καταχώριση είναι χρήσιμη γιατί διαφημίζει την ανυπαρξία ανάγκης του συγκεκριμένου υπουργείου και τις παλιές πρακτικές που ανασταίνονται. Να θυμίσουμε ότι η διαφημιστική σπατάλη του κράτους ήταν το πρώτο από τα κονδύλια που περικόπηκαν -και πολύ ορθώς- μόλις ενέσκηψε η κρίση. Κατά ένα δε περίεργο τρόπο η διαφημιστική δαπάνη του κράτους (που δεν έπρεπε καν να υφίσταται) ακολούθησε τα βήματα της ελληνικής οικονομίας: ήταν 42 εκατ. το 2003, έφτασε τα 83 εκατ. το 2008, μηδενίστηκε το 2010 και πριν από ένα χρόνο άρχισε πάλι να σκαρφαλώνει.
Βεβαίως η δαπάνη ποτέ δεν πρόκειται να φτάσει τα ποσά του 2008, ούτε καν τα 42 εκατ. του 2003. Αυτό, όμως, που αποδεικνύει η καταχώριση του υπουργείου Μακεδονίας Θράκης είναι ότι, παρά την κρίση, οι παλιές πρακτικές επιβιώνουν έστω με λιγότερα λεφτά. Στη Διαύγεια είδαμε αναρίθμητες εντολές πληρωμών 1.599 και 3.075 ευρώ, ποσά που είναι πολλαπλάσια του ΕΝΦΙΑ που πληρώνει ένας μικροϊδιοκτήτης.
Δυστυχώς η πολιτική τάξη, εθισμένη στη σπατάλη, επιμένει στα ίδια. Λίγα μαζεύει από τους βαριά φορολογούμενους Ελληνες; Τριχίλιαρα θα σπαταλά. Πολλά δανείζεται από τις αγορές; Πολλά θα σπρώχνει στα ΜΜΕ, έτσι ώστε οι υπουργοί να τα έχουν καλά με τους (χρήσιμους για τις επόμενες εκλογές) μιντιάρχες, οι εκδότες να τυπώνουν αδίκως χαρτί και το πελατειακό σύστημα να αναπαράγεται αυτούσιο σε όποιο επίπεδο επιτρέπουν τα οικονομικά της χώρας.
Οπως δεν χρειαζόταν αυτή η ακριβή -για τις δυνατότητες των φορολογουμένων, εννοείται- διαφημιστική καμπάνια του ΥΜΑΘ, έτσι δεν έχει λόγο ύπαρξης και το υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης. Δεν χρειάζεται και η Διεθνής Εκθεση Θεσσαλονίκης με τη μορφή που γίνεται, δηλαδή ως σκηνικό για να εξαγγέλλονται μέτρα και φοροελαφρύνσεις και ως τόπος έκθεσης των υπηρεσιών του κράτους. Εξάλλου όταν αυτές οι υπηρεσίες προσφέρονται σωστά, τότε κάνουν και την καλύτερη διαφήμιση του κράτους χωρίς τι ακριβές καταχωρίσεις...
του Πάσχος Μανδραβέλης, 09-09-2014, για περισσότερα: εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου