Από τη Μέρκελ στον Σόιμπλε, του Πάσχου Μανδραβέλη

Το καινούργιο επικοινωνιακό κοσκινάκι των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ είναι ο κ. Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Ετσι το ένα βλαστάρι της δρακογενιάς, ο κ. Νίκος Παππάς, δηλώνει όπου σταθεί κι όπου βρεθεί ότι η Ν.Δ. «έχει δεσμούς αίματος με το κόμμα του Σόιμπλε. Αποτελεί το αποκούμπι του Σόιμπλε στην Ελλάδα» (ANT1 19.12.2016). Το δε πολιτικό όργανο των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ (κάποτε ήταν του Συνασπισμού, μόνο) θέτει περήφανα διλήμματα: «Με την κοινωνία ή με τον Σόιμπλε. Το πραγματικό δίλημμα που καλείται να απαντήσει η Ν.Δ. στη σημερινή ονομαστική ψηφοφορία στη Βουλή επί της τροπολογίας για τις παροχές προς τους χαμηλοσυνταξιούχους» («Αυγή» 15.12.2016).

Είναι να αναρωτιέται κανείς αν όσοι διαφεντεύουν τις τύχες μας είναι τόσο αφελείς που πιστεύουν ότι ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών δεν έχει πρωθυπουργό, δεν έχει Βουλή να λογοδοτεί. Επιπλέον, θα είναι εξαιρετικά επικίνδυνο για τη χώρα εάν πραγματικά πιστεύουν ότι ο κ. Σόιμπλε είναι κάτι σαν κράτος εν κράτει στη Γερμανία και κάνει του κεφαλιού του προκειμένου να εκδικηθεί την αγέρωχη διαπραγμάτευση που έκανε ο δικός μας πρωθυπουργός, τότε που ύστερα από 17 ώρες έβγαλε έρπη στα χείλη.

Δυστυχώς, από τέτοια επικοινωνιακά κολπάκια χόρτασε ο ελληνικός λαός και η κυβέρνηση τα παραχρησιμοποίησε στα δύο χρόνια που διαφεντεύει τις τύχες αυτού του τόπου. Ακόμη και το δίλημμα «με την κοινωνία ή με τον Σόιμπλε» έχει παλιώσει. Το χρησιμοποιούσε ο κ. Πάνος Σκουρλέτης στην αυγή της Πρώτης Φοράς, τότε που ξεκινούσε η διαπραγμάτευση με τα πουκάμισα έξω: «Την ύστατη ώρα, αυτή την κρίσιμη και ιστορική στιγμή πρέπει να ερμηνεύσετε σωστά και το εκλογικό αποτέλεσμα, αλλά και να διαλέξετε πλευρά. Αν είστε με την πλευρά του λαού ή με την πλευρά της Μέρκελ και μέχρι το βράδυ πρέπει να μας δώσετε μία σαφή απάντηση» είχε πει στη Βουλή (10.2.2015). Τότε ήταν «με τη Μέρκελ ή με τον λαό», τώρα «με τον Σόιμπλε ή την κοινωνία». Αυτή η Αριστερά όχι μόνο δεν αλλάζει μυαλά, αλλά δεν αλλάζει και θέμα.

Με αυτά τα τερτίπια κι αυτά τα επικοινωνιακά παιχνιδάκια η κυβέρνηση περνάει τον καιρό της και η οικονομία δεν λέει να σηκώσει κεφάλι. Ο κ. Τσίπρας τίναξε τη διαπραγμάτευση για το χρέος στον αέρα μόνο και μόνο για να δημιουργήσει σύγχυση στις γραμμές της αντιπολίτευσης. Τα κατάφερε, αλλά εις βάρος των μακροπρόθεσμων συμφερόντων της χώρας, και έκανε τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ευτυχισμένο. Είναι σίγουρο ότι η επιχειρηματολογία του δεν θα αφορά τον πρωθυπουργό και το (κατά Βαρουφάκη) «αριστερό τσούρμο» που μας κυβερνά, αλλά «τους Ελληνες» συνολικώς, που δεν μπορούν να αντισταθούν σε πολιτικά πυροτεχνήματα, ασχέτως αν αυτά υπονομεύουν τη διαπραγμάτευση, αυτή που η ίδια η κυβέρνηση είχε διαφημίσει ως λυδία λίθο για όλα τα προβλήματα της οικονομίας. Κατά τα άλλα, οι φορολογικές επιδρομές επί δικαίους και αδίκους εντείνονται, έτσι για να έχει να λέει ο πρωθυπουργός ότι είχε υπεραπόδοση εσόδων και να κάνει επικοινωνιακά σόου στα νησιά του Αιγαίου. Η χώρα πορεύεται χωρίς πρόγραμμα, χωρίς στόχους και με ψεύτικες ελπίδες, δηλαδή με επικοινωνιακές μπαρούφες ότι το 2017 είναι έτος εξόδου από την κρίση.

Πηγή: Η Καθημερινή (εδώ)