Ανακοίνωση του Κινήματος με αφορμή τις δηλώσεις Σταθάκη- Χριστοδουλάκη

Ο κ. Σταθάκης, επιχείρησε να «ξεπλύνει» τον πρώην Πρωθυπουργό, Κώστα Καραμανλή.

Κατανοητό. Βολεύει το παραμύθι των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και την παρεοκρατία που υπηρετούν. Όχι όμως, τα συμφέροντα του Ελληνικού λαού και της χώρας.

Ο κ. Χριστοδουλάκης, επιχείρησε να «ξεπλύνει» τους δήθεν αντιμνημονιακούς, που δια του κ. Τσακαλώτου, παρακαλούν τώρα το ΔΝΤ να συμμετάσχει στο πρόγραμμα.

Ακατανόητο, θα μπορούσε να πει κάνεις. Αλλά δεν είναι.

Αν ληφθεί υπόψη ότι, σύμφωνα και με τις πρόσφατες δηλώσεις άλλου γνωστού πολιτικού στελέχους, ο μεσαίος χώρος ψάχνει να βρει έναν νέο ηγέτη, τότε με ευκολία μπορεί κανείς να οδηγηθεί στο συμπέρασμα πως, ακόμη και αν αυτός δεν είναι ο κ. Χριστουδουλάκης αλλά κάποιος άλλος, ο μεσαίος χώρος «ψάχνεται» και επομένως, είναι απολύτως λογικό να επιδιώκει η «ελίτ» αυτού του χώρου, την αναβάπτισή της στα μάτια των πολιτών – και δια της «κολυμβήθρας του Σιλωάμ» που προσφέρει αφειδώς η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.

Οπότε, σε αυτή, όπως και σε κάθε άλλη παρόμοια περίπτωση, τι σημασία έχουν οι αρχές και οι αξίες, τι σημασία έχει η αλήθεια και η πραγματικότητα, μπροστά στις πολιτικές σκοπιμότητες;

Όλα στο βωμό της πάρτη τους. Τι κι αν η χώρα πάει στράφι.

Το ερώτημα όμως που προκύπτει αβίαστα, είναι το εξής:

Ο κ. Χριστοδουλάκης, ο οποίος δια των δηλώσεών του έδινε εξετάσεις υποτέλειας στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, με στόχο να τεθεί επικεφαλής της επιτροπής για το χρέος ή να διεκδικήσει οποιαδήποτε άλλη θέση, συμφωνεί με τον νυν υπουργό κ. Σταθάκη, ότι το χρέος δεν το δημιούργησε ο κ. Καραμανλής, αλλά οι κυβερνήσεις Σημίτη, στις οποίες ως υφυπουργός και υπουργός Οικονομικών, ΧΕΙΡΙΣΤΗΚΕ ζητήματα χρέους;

Η απάντηση και η ντροπή – αν την έχει ακουστά, δικές του.

ΥΓ: Ο κ. Χριστοδουλάκης, όσον αφορά την απαίτηση των εταίρων για τη συμμετοχή του ΔΝΤ, ως προϋπόθεση για το πρόγραμμα προσαρμογής, αν θεωρεί ότι υπήρχε άλλη δυνατότητα, «ιδού η Ρόδος», ας μας την πει δημοσίως.