Το... φαινόμενο Παναγιωταρέα

Εχθές, μετά τη σύλληψη του πρώην προέδρου του νοσοκομείου «Ερρίκος Ντυνάν», Ανδρέα Μαρτίνη, έμαθα κάτι που δεν γνώριζα: η κυρία Άννα Παναγιωταρέα ήταν διορισμένη στο εν λόγω νοσοκομείο. Και μάλιστα χωρίς συγκεκριμένη αρμοδιότητα, ενώ αμειβόταν με ένα ποσό κάθε άλλο παρά ευκαταφρόνητο (για 8000 ευρώ το μήνα κάνουν λόγο οι κακές γλώσσες). Βέβαια, όπως διαπίστωσα λίγο αργότερα, αυτή η είδηση δεν είναι καινούργια. Είχε κυκλοφορήσει χρόνια πριν, απλώς δεν είχε πέσει στην αντίληψή μου.

Μολονότι δεν έπεσα από τα σύννεφα, η ικανότητα του συγκεκριμένου ανθρώπου να «τρουπώνει» σε διάφορες θέσεις, άσχετες οι περισσότερες μεταξύ τους, πραγματικά με εντυπωσίασε. Με αφορμή αυτό, αλλά αιτία τους πάμπολλους διορισμούς της σε θέσεις που έχουν άμεση ή έμμεση σχέση με το δημόσιο, σκέφτηκα να γράψω λίγα πράγματα για τη γυναίκα-φαινόμενο. Εδώ θα πρέπει να υπενθυμίσω, αν και είμαι βέβαιος πως οι περισσότεροι το γνωρίζουν, πως η κυρία Παναγιωταρέα είναι υπέρμαχος του μικρού κράτους, της αριστείας, της αξιολόγησης και λοιπών αξιοκρατικών διαδικασιών.

Η κυρία Παναγιωταρέα ξεκίνησε την επαγγελματική της καριέρα το 1974 ως καθηγήτρια φιλολογίας στο γυμνάσιο Αταλάντης. Δυο μήνες μετά το διορισμό της, παραιτήθηκε από τη θέση και μεταπήδησε στο υπουργείο πολιτισμού, από το οποίο πολύ σύντομα αποσπάστηκε στην ΕΡΤ, ως επικεφαλής του τμήματος μεταγλώττισης. Το 1976 παραιτήθηκε από το υπουργείο πολιτισμού και ανέλαβε διευθύντρια του τμήματος ενημερωτικών και επιμορφωτικών εκπομπών της ΕΡΤ. Κι όλα αυτά, χωρίς οι σπουδές της (απόφοιτος της φιλοσοφικής του Πανεπιστημίου Αθηνών) να έχουν κάποια σχέση με τα καινούργια της καθήκοντα.

Στην ΕΡΤ παρέμεινε μέχρι την ημέρα που την εξουσία ανέλαβε το ΠΑΣΟΚ, για να επανέλθει την περίοδο Μητσοτάκη, 90-93, όπου είχε δική της εκπομπή στην ΕΤ2. Το 1994, γίνεται διδάκτωρ στο τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας, στο ΑΠΘ. Ενώ ένα χρόνο αργότερα εξελέγη επίκουρη καθηγήτρια στο τμήμα Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ. Μολονότι οι πρώτες της προσλήψεις στο ΑΠΘ δεν προκαλούν ιδιαίτερες αναταράξεις, όταν τα επόμενα χρόνια προσπαθεί να καταλάβει θέση αναπληρώτριας στο ίδιο τμήμα, ξεσπά πραγματικός πόλεμος (υπάρχουν πάμπολλα, σχετικά δημοσιεύματα στο διαδίκτυο –τα συντριπτικά περισσότερα αρνητικά).

Πλήθος φοιτητών, με μεγάλη μερίδα των οποίων βρίσκεται σε διαρκή πόλεμο, αλλά και συναδέλφων της καθηγητών την κατηγορούν για ανεπάρκεια. Σταχυολογώ κάποιες από τις κατηγορίες που της αποδίδουν: ανυπαρξία μεταπτυχιακού (η ίδια, στο βιογραφικό της, ισχυρίζεται ότι έχει παρακολουθήσει «μεταπτυχιακά σεμινάρια»). Διδακτορικό άσχετο με το αντικείμενο διδασκαλίας (το διδακτορικό της έχει ως θέμα «τη δημιουργίας εθνικής και προσφυγικής συνείδησης», ενώ διδάσκει τα μαθήματα «τηλεοπτική δημοσιογραφία: τεχνικές έρευνας και συνέντευξης, «ανάλυση και σύνθεση ειδήσεων». Ανύπαρκτες δημοσιεύσεις σε έγκυρα επιστημονικά περιοδικά του εξωτερικού κλπ… κλπ… κλπ…

Εκτός από την ΕΡΤ, η κυρία Παναγιωταρέα έχει εργαστεί και στο ραδιοφωνικό σταθμό του δήμου Αθηναίων, τον 9,84, από τον οποίον αμειβόταν, για δίωρη εβδομαδιαία εκπομπή, με 5-6 σημερινούς βασικούς μισθούς. Δυστυχώς για την ίδια και ευτυχώς για τα ταμεία του δήμου Αθηναίων, απολύθηκε, μαζί με πλήθος άλλων δημοσιογράφων, οι οποίοι αμείβονταν με εξίσου δυσθεώρητα ποσά, το 2011. Σημειωτέον, ότι την ίδια περίοδο η κυρία Παναγιωταρέα εισέπραττε μισθούς από: ΑΠΘ, ΕΡΤ, Ωνάσειο (σύμβουλος δημοσίων σχέσεων), νοσοκομείο Ερρίκος Ντυνάν. Ένας μισθός, δύο μισθοί, τρεις μισθοί, τέσσερις μισθοί. Και ένας από τον 9,84, πέντε μισθοί το σύνολο.

Πριν λίγα χρόνια η κυρία Παναγιωταρέα διορίσθηκε εκπρόσωπος τάφου (παγκόσμια πρωτοτυπία). Αμισθί αυτή τη φορά (να τα λέμε κι αυτά). Στόχος της ήταν να ενημερώνει αντικειμενικά και έγκυρα γύρω από τις ανασκαφές στην Αμφίπολη, που τότε απασχολούσαν το πανελλήνιο. Δυστυχώς, δεν μακροημέρευσε στα καινούργια της καθήκοντα. Όχι με ευθύνη δική της βέβαια. Απλώς, ο τάφος αποδείχθηκε συλημένος και τα φοβερά και τρομερά ευρήματα, που περιμέναμε όλοι με κομμένη την ανάσα, δεν εμφανίστηκαν ποτέ. Το μόνο που κατάφερε ήταν να αυγατίσει τους επισκέπτες στο λογαριασμό της στο facebook, όπου συχνά-πυκνά δημοσίευε φωτογραφίες από τις ανασκαφές.

Κλείνοντας να αναφέρω ότι η κυρία Παναγιωταρέα είχε πάντοτε άριστες σχέσεις με την εκκλησία. Υπήρχε αμοιβαία εκτίμηση με τον αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο, ενώ κάπου πήρε το μάτι μου ότι ο πατριάρχης Αλεξάνδρειας «περιεκόσμησε την κυρία Παναγιωταρέα δια του χρυσού λέοντος του τάγματος του λέοντος Αλεξανδρείας για την έμπρακτη συναντίληψή της προς το έργο του θρόνου του Αγίου Μάρκου» (μη με ρωτήσετε τι είναι αυτό, αντιγραφή το έκανα. Πάντως, καλό μου φαίνεται).

Αυτά τα ολίγα για τη γυναίκα-φαινόμενο, η οποία μολονότι εργάστηκε σε πολλά ιδιωτικά ΜΜΕ, ποτέ δεν έπαψε να επιζητά τους –παχυλούς– μισθούς τους ευρύτερου δημόσιου τομέα.

του Νίκου Αραπάκη