Θερμά συγχαρητήρια σε όλους τους αθλητές μας, που σε τόσο δύσκολες εποχές, καταφέρνουν με επιμονή και πείσμα να ακολουθήσουν τα όνειρα τους και να σηκώσουν την Ελληνική σημαία ψηλά στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο της Βραζιλίας.
Οι προσπάθειές τους, σηματοδοτούν την αδήριτη ανάγκη, να πάρουν οι πρωτοβουλίες τη θέση της παραίτησης, που ήρθε και αυτή ως αποτέλεσμα της κρίσης, όπως και τη θέση της μιζέριας, η εμπιστοσύνη στις δυνάμεις μας και η αξιοπρέπεια με την οποία διαγωνίστηκαν οι αθλητές μας σε ένα παγκόσμιο ανταγωνιστικό περιβάλλον.
Τώρα που οι Ολυμπιακοί Αγώνες οδεύουν προς το τέλος τους, αν κάτι πρέπει να μείνει από αυτήν την παγκόσμια γιορτή, δεν είναι τα όσα πληγώνουν το Ολυμπιακό πνεύμα, αλλά όσα πρέπει να αναδείξουμε για να διατηρήσουμε το πνεύμα τους ζωντανό και να γίνει η διαρκής ανθρώπινη προσπάθεια ουσιαστική.
Γι' αυτό, αυτήν περίοδο που οι προκλήσεις και μεγιστοποιούνται και αυξάνονται, ας επισημάνουμε δύο παράγοντες:
Την αναγκαιότητα σχεδίου για τη συλλογική προσπάθεια του Ελληνισμού, ως μέρους της διεθνούς κοινότητας και,
Τα πανανθρώπινα ιδανικά που και σε αυτούς τους Ολυμπιακούς αγώνες, ήταν παρόντα.
Ο αθλητισμός που ενώνει, ο αθλητισμός που δεν προσφέρεται για εθνικιστική εκμετάλλευση, αλλά φωτίζει την αρμονική συνύπαρξη και την συνεργασία ανθρώπων και εθνών, πρέπει να μας οδηγεί και στην καθημερινότητα μας. Πρέπει να διδαχθούμε από τη δύναμη και το ήθος των αθλητών, σε έναν κόσμο που η φτώχεια, οι σκληρές αντιπαραθέσεις, οι πολεμικές συγκρούσεις και οι τραγωδίες, σημαδεύουν όλο και περισσότερες γενιές ανθρώπων.
Η Άννα Κορακάκη προπονήθηκε στη Γερμανία. Η Κατερίνα Στεφανίδη πήγε στις ΗΠΑ με αθλητική υποτροφία. Ο Σπύρος Γιαννιώτης γεννήθηκε στο Λίβερπουλ της Μεγάλης Βρετανίας, από μητέρα Αγγλίδα. Και πέρα από τους φετινούς ή παλαιότερους Ολυμπιακούς Αγώνες, ο στρατιώτης σήμερα, μπασκετμπολίστας του NBA, Γιάννης Αντετοκούμπο, είναι Έλληνας Νιγηριανής καταγωγής. Και τόσοι άλλοι.
Για το ΚΙΝΗΜΑ Δημοκρατών Σοσιαλιστών, η εικόνα αυτών των Ολυμπιακών Αγώνων είναι αυτή των πανανθρώπινων αξιών που ενώνουν μέσα από συστηματική προσπάθεια, είναι η αγκαλιά της προπονημένης σε γερμανικό σύλλογο, Άννας Κορακάκη, από την Γερμανίδα Καρς που πήρε το Αργυρό. Η εικόνα της Κατερίνας Στεφανίδη δίπλα στην Αμερικανίδα Μόρρις. Το ήθος, το πνεύμα άμιλλας και ο σεβασμός του Σπύρου Γιαννιώτη για τον Ολλανδό Βίτερμαν.
Όπως είναι και της χρυσής Ολυμπιονίκη της κολύμβησης από τη Συρία, της Γιούσρα Μαρντίνι, που προτού πέσει στην πισίνα του Ρίο για το χρυσό, είχε πέσει στα νερά του Αιγαίου για να διασώσει τους πρόσφυγες που ταξίδευαν μαζί της. Της Μαρντίνι, που μαζί με την Ομάδα Προσφύγων αγωνίστηκαν χωρίς τον διαρκή φόβο του πολέμου, μεταφέροντας ελπίδα ζωής, στο πνεύμα της διεθνούς αλληλεγγύης και της Ολυμπιακής Εκεχειρίας που ήταν αναπόσπαστο μέρος των Ολυμπιακών Αγώνων της αρχαιότητας.
Της Ολυμπιακής Εκεχειρίας, που όπως και κάθε άλλη προσπάθεια, ατομική, συλλογική, εθνική, πολιτική, διπλωματική, απαιτεί διάλογο και συνεννόηση. Απαιτεί διαρκή αγώνα και επιχειρήματα. Τα παραδείγματα που έδωσαν καρπούς ιστορικά, αλλά και στην πρόσφατη ιστορία του τόπου, δεν είναι λίγα και είναι αδιάψευστος μάρτυς. Με σχέδιο και αποφασιστικότητα.
Αρκεί τη θέση των μύθων και της αυταπάτης, να πάρει η αλήθεια και η βούλησή μας να αλλάξουμε τη ζωή μας - να αλλάξουμε πρώτα εμείς οι ίδιοι. Να τιμήσουμε τις δυνατότητες μας και να εμπιστευτούμε τις δυνάμεις μας.
--
Δύο πικρές και δυστυχώς αναπόφευκτες επισημάνσεις:
1. Δεδομένων των δυσκολιών που αντιμετώπισαν οι αθλητές μας, οφείλουμε να επισημάνουμε την πλήρη απουσία σχεδίου για την αξιοποίηση των ολυμπιακών εγκαταστάσεων αμέσως μετά τη λήξη των Αγώνων της Αθήνας, που οδήγησε στην απαξίωση τους, είτε λόγω της πελατειακής αντιμετώπισης των ολυμπιακών ακινήτων, όπως με τη γνωστή υπόθεση του Βατοπεδίου, είτε με την εγκατάλειψή τους, είτε με την αχρήστευσή τους και την αλλοίωση των χαρακτηριστικών τους.
Η αναπτυξιακή αξιοποίηση όσων πλήρωσε ο Ελληνικός λαός, με σχέδιο, πριν τον εκτροχιασμό και την κρίση που έφερε, μπορούσε να προσφέρει όχι μόνο τις υποδομές, αλλά και μέρος των πόρων που χρειάζεται ο πρωταθλητισμός.
Προς αποφυγή παρερμηνειών, αλλά και εντυπώσεων περί κομματικής αξιοποίησης του ζητήματος αυτού από το ΚΙΝΗΜΑ Δημοκρατών Σοσιαλιστών, σημειώνουμε ότι, ευθύνες, πέρα από τις μεγάλες ευθύνες των πρώτων κυβερνήσεων αμέσως μετά το 2004, έχουν και όλες οι κυβερνήσεις που ακολούθησαν μέχρι σήμερα, στο μέτρο που τους αναλογεί βεβαίως. Γιατί αξίζει να θυμηθούμε τις προσπάθειες που έκανε η κυβέρνηση της περιόδου 2009-11, παρά τις εξαιρετικές συνθήκες στο περιβάλλον της κρίσης που φόβιζαν και απέτρεπαν εν δυνάμει επενδυτές, ιδιαιτέρως λόγω της φημολογίας περί Grexit, αλλά και της απουσίας ευρύτερης συναίνεσης.
2. Για τον Πύρρο Δήμα, που τόσο τίμησε τα ελληνικά χρώματα με τις διεθνείς διακρίσεις του και τις φασίζουσες αντιλήψεις και νοοτροπίες όσων θέλουν να υποκαταστήσουν με κομματικά κριτήρια την αυταξία της ατομικής και της εθνικής προσπάθειας, διαχωρίζοντας ακόμα και τους αθλητές που τίμησαν τη χώρα διεθνώς με βάση το διχαστικό δόγμα «ή εμείς ή αυτοί», μόνο μία λέξη: ντροπή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου